Στην κλασική δραματουργία συνήθως οι παραστάσεις έχουν ένα ενιαίο κι αυτοτελές περιεχόμενο που αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια του έργου. Αυτόν τον κανόνα ανατρέπει η Πέπη Οικονομοπούλου, η οποία παρουσιάζει στο Studio Κυψέλης τα δύο μονόπρακτά της «Ο χορός των σκουπιδιών» και «Ιφιγένεια Life Style» μαζί και χωριστά κάθε εβδομάδα. Υπογράφοντας τα κείμενα, τη σκηνοθεσία και τα κοστούμια με κοινό θίασο, εκφράζει από σκηνής τον προβληματισμό της για την εικόνα της γειτονιάς της, συσχετίζοντάς της με μεγάλα θέματα όπως το Μεταναστευτικό. «Η ιδέα για την παράσταση προέκυψε μέσα από την ίδια τη ζωή. Εζησα από πρώτο χέρι και με τον πιο σκληρό τρόπο, τη φτωχοποίηση της περιοχής στην οποία έμενα και εξακολουθώ να μένω και που ανέβαζα για χρόνια παραστάσεις με τον Θίασο Καθρέφτη στο Θέατρο Οδού Αντιοχείας. Το σκηνικό άλλαξε απότομα και η αστική περιοχή μεταβλήθηκε σε γκέτο. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα πως φάνταζε παράλογο το να κάνω πρόβες σε έργο με θέμα τους έρωτες των ευγενών του 18ου αιώνα και έξω να σφάζονται για ένα κομμάτι ψωμί. Η ζωή ήταν πιο δυνατή απ’ το θέατρο. Οι συγκλονιστικές εμπειρίες που αποκόμισα με οδήγησαν στο να γράψω δύο μονόπρακτα. Το «Ο Χορός των σκουπιδιών» και το «Ιφιγένεια lifestyle». Το πρώτο διαρκεί 8 λεπτά, αφορά την περιοχή όπου ζω και είναι μια γροθιά στο στομάχι. Το δεύτερο το έγραψα σε βάθος χρόνου, με δύο στόχους. Ο πρώτος ήταν να παρουσιάσω με τον δικό μου τρόπο τα προβλήματα που προκύπτουν στις σχέσεις των ανθρώπων λόγω του Μεταναστευτικού και ο δεύτερος στόχος να προβώ σε μια άσκηση ύφους όσον αφορά το σκηνικό αποτέλεσμα, συγκεράζοντας δύο τρόπους σκηνικής προσέγγισης: ψυχολογικό και σωματικό θέατρο» αναφέρει η ίδια μιλώντας στο «Νσυν».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ