Εχει τα ζάρια στο χέρι του. Τα ρίχνει. Φέρνει εξάρες. Τα ξαναρίχνει. Φέρνει πεντάρες. Ρίχνει τέσσερα δύο. Ρίχνει ο άλλος. Φέρνει ντόρτια. Τα ξαναπιάνει στα χέρια του. Φέρνει τριάρες. Κάνει «βόλτα» (κερδίζει διαδοχικά, ξεκινώντας από δεξιά προς τα αριστερά, όλους τους παίκτες που είναι γύρω από το τραπέζι). Σύνηθες φαινόμενο στο μπαρμπούτι. Πάντα κάθε φορά, κάποιος θα έχει εύνοια και θα ρίξει πολλές συνεχόμενες «καλές» (ζαριές). Κι αντίστοιχα θα ρίχνει «άσχημες» αυτός που είναι απέναντί του. Συμβαίνει συχνά. Στο ποδόσφαιρο αντίθετα, αν συμβεί, θα συμβεί μία φορά. Δεν ξαναγίνεται. Σ’ ένα πρωτάθλημα 30 αγωνιστικών, να ρίξεις έξι φορές τα ζάρια και να έρθουν και τις έξι όπως θέλεις εσύ. Αφού πρώτα έχεις ρίξει άλλες έξι ζαριές στις μεταγραφές και σου έχουν κάτσει και οι έξι. Εγινε αυτό στην περσινή σεζόν με την ΑΕΚ. Δεν θα μπορούσε να ξαναγίνει. Και δεν έγινε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή