Οι αριθμοί είναι σοκαριστικοί: περισσότεροι από 570.000 εργαζόμενοι, λένε τα στοιχεία της ΓΣΕΕ, αμείβονται με λιγότερα από 500 ευρώ τον μήνα, ενώ οι αμοιβές άλλων 250.000 δεν φτάνουν καν τα 250 ευρώ. Τα στοιχεία δείχνουν ακόμη ότι οι κοινωνικές παροχές είναι μειωμένες κατά 21,7% σε σχέση με το 2009 και το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών κατά 33,7% σε σχέση με το ίδιο έτος.

Οι αριθμοί αυτοί θα πρέπει να μας προσγειώσουν όλους στην πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα λέει πως είναι πολλά τα νοικοκυριά στη χώρα μας που εξακολουθούν να ζουν σε συνθήκες κρίσης. Εάν μάλιστα προστεθούν στους φτωχοποιημένους εργαζομένους οι στρατιές των ανέργων, τότε αντιλαμβάνεται κανείς πόσο παράταιρα μπορεί να ηχούν οι διακηρύξεις περί εξόδου από την κρίση και η αλλαγή σελίδας στην οικονομία.

Αντιλαμβάνεται επίσης κανείς πόσο καταστροφική ήταν για τη ζωή αυτών των ανθρώπων η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να προκαλέσει εκλογές το 2015 κι ενώ η χώρα ετοιμαζόταν να βγει από το Μνημόνιο. Για τα εκατομμύρια αυτών των ανθρώπων δεν χάθηκαν απλώς τέσσερα χρόνια, συνεχίστηκε ένα μαρτύριο, συνεχίστηκε ένας βίος αβίωτος.

Οι άνθρωποι αυτοί δεν χρειάζονται πολιτικά αφηγήματα που θα εξωραΐζουν την πραγματικότητα. Χρειάζονται κυβερνήσεις προσγειωμένες στην πραγματικότητα που θα δουλέψουν απνευστί για την ανάπτυξη της οικονομίας, δηλαδή για την παραγωγή πλούτου και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Τότε και μόνο τότε θα φανεί πραγματικά το φως στην άκρη του τούνελ.