Το καράβι της Περιφέρειας οδεύει ολοταχώς στα βράχια, λέει στα «ΝΕΑ» ο υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής Γιάννης Σγουρός, τονίζοντας πως χρειάζεται μια γενναία επανεκκίνηση σε όλους τους τομείς, όπου σήμερα επικρατεί στασιμότητα. «Δυστυχώς στην Ελλάδα το μόνο που κοιτάνε τα κόμματα είναι πώς θα ελέγξουν καλύτερα τους αυτοδιοικητικούς θεσμούς».

Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η Αττική;

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Αττικής είναι ότι πέρασαν πέντε χρόνια χωρίς να υπάρχει ούτε σοβαρός σχεδιασμός ούτε προτεραιότητες για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων του Λεκανοπεδίου. Ολα κινούνται στον αυτόματο πιλότο. Κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο να έχουμε παραδώσει στην κυρία Δούρου ώριμη μελέτη για το αντιπλημμυρικό έργο της Μάνδρας το 2014 και το έργο να ξεκινά το 2018, αφότου δηλαδή έγιναν οι φονικές πλημμύρες τον Νοέμβριο του 2017. Κάπως έτσι φτάσαμε να έχουμε παραδώσει έτοιμους σχεδιασμούς για τη διαχείριση των απορριμμάτων, και σήμερα, όχι μόνο να μην έχει γίνει τίποτα, αλλά να πληρώνουν και από πάνω οι πολίτες της Αττικής 100 εκατ. ευρώ σε εργολάβους για το σύστημα «σκάβουμε τα βουνά μας και θάβουμε τα σκουπίδια μας». Πέντε χρόνια τώρα αντί να κάνουμε βήματα προς τα μπροστά κάνουμε προς τα πίσω. Αυτό είναι το πρόβλημα.

Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, η λύση;

Η λύση είναι να υπάρξει άμεσα αλλαγή πορείας. Το καράβι της Περιφέρειας οδεύει ολοταχώς στα βράχια και όποιος δεν το βλέπει εθελοτυφλεί. Χρειάζεται ένα άμεσο ηλεκτροσόκ ώστε από την 1η του Σεπτέμβρη να γίνει μια γενναία επανεκκίνηση σε όλους τους τομείς όπου επικρατεί στασιμότητα. Στην αντιπλημμυρική θωράκιση. Στην πολιτική προστασία. Στη διαχείριση των υγρών και στερεών αποβλήτων. Στην απορροφητικότητα από το ΕΣΠΑ που είναι μόλις στο 25%. Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτή την αλλαγή είναι οι πολίτες να γυρίσουν την πλάτη στα ψευδοδιλήμματα των κομμάτων και να στηρίξουν εκείνους που πραγματικά πιστεύουν ότι μπορούν να οδηγήσουν την Περιφέρεια σε ασφαλές λιμάνι και όχι σε όσους τη βλέπουν ως κομματικό λάφυρο.

Οι βασικοί άξονες του προγράμματός σας;

Εκπονήσαμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την «Αττική 2020-2030» με το οποίο θέτουμε ως στόχο μέσα στην επόμενη 10ετία να λυθούν όλα τα βασικά προβλήματα υποδομών στην Αττική. Διότι όσο χρονίζουν τα προβλήματα τόσο δυσκολότερα λύνονται. Δίνουμε έμφαση στην προστασία της ανθρώπινης ζωής και περιουσίας από ακραία φαινόμενα και στην κατασκευή των βασικών υποδομών για τα υγρά και στερεά απόβλητα. Εχουμε πρωτότυπες προτάσεις ώστε η Αττική να γίνει Μεσογειακή Μητρόπολη Αριστείας στην Καινοτομία για να ανασχεθεί το φαινόμενο του brain drain, μεγάλο κεφάλαιο πόρων για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού από το πρόγραμμα 2021-2027, ενώ έχουμε προτάσεις για την κατασκευή σημαντικών υποδομών για την Υγεία (Νοσοκομείο στην Ανατολική Αττική), την Παιδεία (σχολικές υποδομές και παιδικοί σταθμοί), τη Δικαιοσύνη (Δικαστήρια Πειραιά), την Ασφάλεια (επαναφορά Αστυνομικού της Γειτονιάς).

Εχετε χαρακτηρίσει τους συνυποψήφιούς σας ως επικίνδυνους και μαθητευόμενους μάγους: υπάρχει κάποιο θέμα για το οποίο συμφωνείτε μαζί τους;

Το πρόβλημα είναι οι επιλογές και όχι οι υποψήφιοι. Οι πολιτικές και όχι τα πρόσωπα. Διότι πολλές φορές τα φαινόμενα απατούν. Θα σας φέρω ορισμένα παραδείγματα. Η κυρία Δούρου υποτίθεται πως ήταν κατά των Μνημονίων. Κι όμως η αλόγιστη οικονομική πολιτική της οδηγεί την Περιφέρεια κατευθείαν σε οικονομική επιτήρηση, δηλαδή σε Μνημόνιο. Ο κ. Πατούλης δηλώνει πιστός στην Περιφέρεια, κι όμως πριν από έναν χρόνο κινούσε γη και ουρανό για να είναι ο εκλεκτός του κόμματος ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι θέλουμε το καλό της Περιφέρειας και των πολιτών της. Ομως αυτό που εν τέλει μας χαρακτηρίζει ως προς τις προτεραιότητές μας είναι οι πράξεις μας. Το τι κάνουμε και όχι το τι λέμε. Προσωπικά, παραμένοντας επί 16 χρόνια στο «τερέν» της δευτεροβάθμιας Αυτοδιοίκησης, απέδειξα ότι δεν ενδιαφέρομαι για τα οφίτσια αλλά για να δω την Αττική να γίνεται μια σύγχρονη ευρωπαϊκή περιφέρεια. Εάν οι συνυποψήφιοί μου έχουν την ίδια λογική, τότε έχουμε πετύχει την πρώτη σύγκλιση.

Ποιους ανθρώπους έχει τελικά ανάγκη η Περιφέρεια;

Την περίοδο που μας πέρασε οι πολίτες της Αττικής κατάλαβαν με τον πλέον εμφανή τρόπο ότι η επιλογή περιφερειάρχη είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση, που δεν πρέπει να παίρνουμε αψήφιστα.

Η αιρετή Περιφέρεια μπορεί να είναι ένας θεσμός με σχετικά σύντομο χρόνο ζωής, καθώς συστάθηκε μόλις το 2011, έχει όμως σημαντικές ευθύνες που αγγίζουν κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας, τις οποίες για να φέρει εις πέρας δεν αρκούν τα μεγάλα λόγια και οι υποσχέσεις.

Θέλει προσήλωση και αφοσίωση σε αυτό που κάνεις, γνώση των προβλημάτων και του τρόπου με τον οποίο μπορεί να επιλυθούν, των παθογενειών της Δημόσιας Διοίκησης και του πώς μπορούμε να τις υπερβούμε.

Αυτό που χρειαζόμαστε λοιπόν είναι υποψηφίους που να ενδιαφέρονται πραγματικά για την Αττική, που να έχουν εχέγγυα αποτελεσματικότητας και αξιοπιστίας, όπως η παράταξή μας, και προπαντός να μην είναι fake.

Πώς μπορεί να αλλάξει αυτό το συγκεντρωτικό κράτος;

Το συγκεντρωτικό κράτος συντηρεί το πελατειακό κράτος και το πελατειακό κράτος το συγκεντρωτικό σε μια σχέση που λειτουργεί αμφίδρομα παρασιτικά για τη δημοκρατία και την ευημερία της κοινωνίας μας. Στις ευρωπαϊκές χώρες, έχοντας αντιληφθεί έγκαιρα ότι η αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων μόνο προς όφελος των κοινωνιών μπορεί να λειτουργήσει, πέτυχαν να δημιουργήσουν ισχυρές τοπικές και περιφερειακές Αρχές που λύνουν προβλήματα. Δυστυχώς στην Ελλάδα το μόνο που κοιτάνε τα κόμματα είναι πώς θα ελέγξουν καλύτερα τους αυτοδιοικητικούς θεσμούς. Είναι καιρός και στην Ελλάδα να παραδειγματιστούμε από το ευρωπαϊκό κεκτημένο.