Η Aκροδεξιά στην Ευρώπη έρχεται να εκμεταλλευθεί τις πολιτικές λιτότητας, την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων και την ανασφάλεια που δημιούργησε ο «καπιταλισμός – καζίνο», αναφέρει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου, τονίζοντας ότι στις 26 Μαΐου πρέπει να προστατευθεί η πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Προς αυτή την κατεύθυνση, θεωρεί αναγκαία η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ «με τους Πράσινους, τους Σοσιαλιστές, όλες τις προοδευτικές δυνάμεις».

Τι κρίνεται τελικώς για την Ευρώπη στις κάλπες της 26ης Μαΐου;

Στις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου κρίνεται το μέλλον της Ευρώπης αλλά και η καθημερινότητα μας. Η Ακροδεξιά που βρίσκεται σε άνοδο δεν θέλει την Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά την επιστροφή στα έθνη – κράτη με κλειστά σύνορα. Επιπλέον το 70% των όσων διέπουν την καθημερινή μας ζωή αποφασίζεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο – από το εάν τρώμε μεταλλαγμένα, μέχρι το πόσες ώρες εργαζόμαστε. Τα προηγούμενα χρόνια, σε όλες τις κρίσιμες ψηφοφορίες που αφορούσαν εργασιακά δικαιώματα, τα δικαιώματα των νέων και των γυναικών ή το περιβάλλον οι ακροδεξιοί ευρωβουλευτές ψήφισαν αρνητικά. Αν λοιπόν ενισχυθεί η Ακροδεξιά, θα απειληθεί ευθέως και ο τρόπος που ζούμε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει αυτή τη φορά τη μάχη ως δύναμη της ευρωπαϊκής Κεντροαριστεράς ή συνεχίζει στο άρμα μιας ριζοσπαστικής Αριστεράς;

Ηταν και παραμένει ένα κόμμα της Αριστεράς και μέσα από την ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς θα συνεχίσει να δίνει τις μάχες για την Ελλάδα στην Ευρώπη. Ομως, για να αντιμετωπιστεί η άνοδος της Ακροδεξιάς και να ανατραπούν οι πολιτικές λιτότητας που την τρέφουν, απαιτείται συνεργασία με τους Πράσινους, τους Σοσιαλιστές, όλες τις προοδευτικές δυνάμεις. Ηδη εδώ και τρία χρόνια έχουμε πετύχει τη συγκρότηση της Προοδευτικής Συμμαχίας, μιας διακομματικής συσπείρωσης από βουλευτές της Αριστεράς, των Πρασίνων και των αριστερών Σοσιαλιστών. Η ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτήν την προσπάθεια.

Τι απαντάτε σε όσους λένε ότι η Προοδευτική Συμμαχία είναι μια παγίδα για τους ψηφοφόρους που έχουν στρέψει το βλέμμα στο Κίνημα Αλλαγής;

Η συμμαχία των προοδευτικών δυνάμεων έχει ήδη αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα στο Ευρωκοινοβούλιο. Οι Ευρωπαίοι Σοσιαλδημοκράτες θεωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ προνομιακό συνομιλητή. Προσκαλούν τον Αλέξη Τσίπρα στις ημερίδες τους, διοργανώνουν εκδηλώσεις από τις οποίες απουσιάζει μόνο το ΚΙΝΑΛ και η κυρία Γεννηματά. Επιφανείς Σοσιαλδημοκράτες ευρωβουλευτές μαζεύουν υπογραφές υποστηρίζοντας την υποψηφιότητα Τσίπρα – Ζάεφ για το Νομπέλ Ειρήνης, εκθειάζουν συνεχώς την ελληνική κυβέρνηση. Λέτε όλοι αυτοί να στήνουν παγίδα στο ΚΙΝΑΛ;

Η συμμαχία αυτή καλείται να αντιμετωπίσει σήμερα τον κίνδυνο που ονομάζεται Βέμπερ, ο οποίος φιλοδοξεί να καταλάβει τη θέση του απερχόμενου προέδρου της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Ο Βέμπερ είναι ένας υπερσυντηρητικός βαυαρός πολιτικός, σύμβολο του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού που έχει αποσταθεροποιήσει την ΕΕ. Για μας τους Ελληνες ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος, γιατί δεν έχασε ευκαιρία να ταχθεί κατά της Ελλάδας: πιο Σόιμπλε από τον Σόιμπλε στο θέμα του Grexit, υπέρ της αποπομπής της Ελλάδας από τη Συνθήκη Σέγκεν στη διάρκεια της προσφυγικής κρίσης (σαν η Ελλάδα να έφταιγε για τους πολέμους που προκάλεσαν τα προσφυγικά ρεύματα), κατά της γενοκτονίας των Ποντίων και της εθνικής γραμμής για τη συνέχεια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων ΕΕ – Τουρκίας. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα έσπευσε να κατακρίνει την ελληνική κυβέρνηση για την 13η σύνταξη και τα άλλα μέτρα ελάφρυνσης, λες και του έπεφτε λόγος. Αν ο στενός φίλος του κ. Μητσοτάκη αναδεικνυόταν πρόεδρος της Κομισιόν, η ΕΕ θα αποσταθεροποιείτο ακόμη περισσότερο.

Το σχέδιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης μπορεί να «ναυαγήσει» από την άνοδο της Ακροδεξιάς;

Η Ακροδεξιά στην Ευρώπη θέλει κλειστά σύνορα, μια χαλαρή οικονομική συνεργασία και διάλυση του κοινωνικού κράτους. Το είδαμε όπου υπάρχουν ακροδεξιές κυβερνήσεις: από την Αυστρία που θέσπισε το 12ωρο εργασίας μέχρι την Ουγγαρία που εισήγαγε τον «νόμο της σκλαβιάς», ο οποίος προβλέπει 400 ώρες υποχρεωτική υπερωρία τον χρόνο, με την πληρωμή τους να επαφίεται στον «πατριωτισμό» των εργοδοτών. Η Ακροδεξιά, λοιπόν, πρεσβεύει το ακριβώς αντίθετο από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ομως η ΕΕ είναι η σημαντικότερη πολιτική ανακάλυψη του προηγούμενου αιώνα. Εβαλε στο ίδιο τραπέζι λαούς που προηγουμένως πολεμούσαν με εκατομμύρια νεκρούς. Αυτή την πολιτική ανακάλυψη πρέπει να την προστατεύσουμε. Προστασία όμως σημαίνει ΕΕ κοινωνικά δίκαιη.

Η «μάχη για τους πολλούς και όχι και για τις ελίτ» είναι ευρωπαϊκό ζητούμενο;

Η άνοδος της Ακροδεξιάς δεν είναι τυχαία. Η εφαρμογή πολιτικών λιτότητας στην Ευρώπη προκάλεσε αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων, ανασφάλεια και οργή στους πολίτες, οι οποίοι κλήθηκαν να πληρώσουν την κρίση που ο «καπιταλισμός – καζίνο» δημιούργησε. Αυτόν τον θυμό και τον φόβο – όπως και την κρίση του πολιτικού συστήματος που εφάρμοσε αυτές τις πολιτικές – έρχεται να εκμεταλλευτεί η Ακροδεξιά, δίνοντας εύκολες απαντήσεις σε δύσκολα ερωτήματα, όπως για παράδειγμα ότι για όλα φταίνε οι πρόσφυγες ή η δημοκρατία. Εάν συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο, η ΕΕ δεν θα υπάρχει – τουλάχιστον με τη μορφή που την ξέρουμε – σε λίγα χρόνια. Συνεπώς, δεν είναι απλά ευρωπαϊκό ζητούμενο. Είναι ζήτημα επιβίωσης της Ευρώπης.

Από το αποτέλεσμα κρίνεται η κυβέρνηση Τσίπρα;

Μόνο στη φαντασία του κ. Μητσοτάκη. Ο πρόεδρος της ΝΔ έκανε λόγο για εκλογές – δημοψήφισμα που θα έριχναν την κυβέρνηση, αλλά τελευταία το πήρε πίσω γιατί οι μυστικές μετρήσεις που έχει στη διάθεσή του δεν ευνοούν το σχέδιο. Η ΝΔ έχει μεταλλαχθεί από φιλευρωπαϊκό, σε κόμμα που δεν θέλει να  συζητήσει για την Ευρώπη. Ή που παρουσιάζει τους ευρωπαίους ηγέτες – δηλαδή τη Μέρκελ ή τον Γιούνκερ που ανήκουν στο ίδιο κόμμα με τη ΝΔ – να ανταλλάσσουν την «προδοτική» Συμφωνία των Πρεσπών με τη μη περικοπή των συντάξεων. Τι σχέση έχει αυτό το ακροδεξιό συνονθύλευμα με τη ΝΔ του Κωνσταντίνου Καραμανλή; Οι εθνικές εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους και θα είναι ντέρμπι. Γιατί ο λαός θα κληθεί να ψηφίσει αυτούς που τον κατέστρεψαν ή αυτούς που τον έβγαλαν από τη κρίση με τις μικρότερες απώλειες. Και με μια κοινωνική ευαισθησία που λείπει παντελώς από τη Δεξιά της κατάργησης του δώρου των Χριστουγέννων, του επιδόματος ανεργίας, του ασφαλιστικού συστήματος τύπου Πινοτσέτ, του «ξεπερασμένου» οκταώρου και της επταήμερης εργασίας.

Η Συμφωνία των Πρεσπών σε τι βαθμό θα επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα;

Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ένα διπλωματικό επίτευγμα με πολλαπλά οφέλη. Αναβαθμίζει τη διεθνή εικόνα της Ελλάδας, που πλέον παύει να είναι μέρος του προβλήματος και αναβαθμίζεται σε  παράγοντα σταθερότητας και ηγετική δύναμη στην περιοχή. Μένει να δούμε αν και πόσο θα επηρεάσει το αποτέλεσμα, όταν οι πολίτες δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν με βάση την οικονομική τους κατάσταση.