Για την υποψήφια με τη ΝΔ ευρωβουλευτή Ελίζα Βόζεμπεργκ η Ευρωπαϊκή Ενωση από την 27η Μαΐου και μετά θα πρέπει να αλλάξει τον τρόπο που λειτουργούν οι θεσμοί της, αν θέλει να καταπολεμήσει τον λαϊκισμό που φουντώνει στα κράτη-μέλη της όπως απέδειξαν η πρόσφατη οικονομική κρίση και το Προσφυγικό. Η λύση που εκείνη βλέπει ώστε οι αλλαγές να αποδώσουν καρπούς – με βάση και την πενταετή εμπειρία της στα ευρωέδρανα – είναι η ακόμη μεγαλύτερη ενοποίηση και εμβάθυνση. «Με έμφαση», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «στην καλύτερη μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμών συνεργασία».

Πώς εξηγείτε την άνοδο των λαϊκιστικών κομμάτων παντού στην ΕΕ;

Η οικονομική κρίση, οι πολιτικές λιτότητας, το Προσφυγικό και η  εξασθένηση της αλληλεγγύης, σε συνδυασμό με ορισμένες εγγενείς αδυναμίες του κοινού ευρωπαϊκού οικοδομήματος, δημιούργησαν πρόσφορο έδαφος για την έξαρση του λαϊκισμού.

Η έκταση του προβλήματος αποδεικνύεται από το γεγονός ότι σχεδόν σε όλα τα κράτη – μέλη της ΕΕ, υπάρχει τουλάχιστον ένα λαϊκιστικό κόμμα εντός Βουλής.

Μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρουν πολλές εθνικές κυβερνήσεις, καθώς ορμώμενες από λόγους μικροπολιτικής σκοπιμότητας καρπώνονται τα οφέλη από κάθε θετικό μέτρο που λαμβάνουν, ενώ χρεώνουν στις Βρυξέλλες κάθε δυσάρεστη απόφαση, την οποία καλούνται να υλοποιήσουν. Η δυσκολία αντιμετώπισης των λαϊκιστών έγκειται στο ότι  χαϊδεύουν τα αυτιά των ψηφοφόρων, χωρίς ποτέ να γίνονται δυσάρεστοι και εκμεταλλεύονται την αδυναμία των πολιτών να κατανοήσουν την πολυπλοκότητα σύνθετων προβλημάτων, όπως το Προσφυγικό ή η χρηματοπιστωτική κρίση. Η μάχη απέναντι στον λαϊκισμό πρέπει να κερδηθεί με επιχειρήματα, προκειμένου να πεισθούν οι πολίτες ότι η ευρωπαϊκή κυριαρχία πηγάζει από την εθνική κυριαρχία και δεν την αντικαθιστά και ότι υπάρχει και άλλος δρόμος, που οδηγεί σε εμβάθυνση της φιλελεύθερης δημοκρατίας.

Από τη δική σας εμπειρία στα έδρανα του Ευρωκοινοβουλίου τι πρέπει να αλλάξει στον τρόπο λειτουργίας της Ενωσης;

Θα πρέπει να γίνουν αλλαγές στη λειτουργία των ευρωπαϊκών θεσμών με έμφαση στην καλύτερη μεταξύ τους συνεργασία, την αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας και την επιτάχυνση των διαδικασιών, προκειμένου τα προβλήματα των ευρωπαίων πολιτών να φθάνουν πιο γρήγορα στον πυρήνα λήψης των αποφάσεων και να αντιμετωπίζονται πιο αποτελεσματικά. Η λειτουργία των ευρωπαϊκών θεσμών οφείλει να υπηρετεί την ακόμη μεγαλύτερη ενοποίηση και εμβάθυνση ιδίως σε τομείς, στους οποίους οι κοινές πολιτικές είναι ακόμη ατελείς, ούτως ώστε η ΕΕ να ανταποκρίνεται καλύτερα στις σύγχρονες προκλήσεις, αλλά και στις ιδιαιτερότητες κάθε κράτους μέλους. Την παραπάνω ανάγκη επιβεβαιώνουν οι δυσλειτουργίες που παρατηρήθηκαν στο πρόσφατο παρελθόν κατά τον χειρισμό φλεγόντων ζητημάτων, με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα την οικονομική κρίση και το Προσφυγικό.

Πολλοί φοβούνται ότι στο Ευρωκοινοβούλιο που θα προκύψει από αυτές τις ευρωκάλπες η Ακρα Δεξιά θα καταλάβει σημαντικό αριθμό εδρών. Αν οι φόβοι επιβεβαιωθούν, πώς προβλέπετε ότι θα λειτουργεί από εδώ και πέρα ο θεσμός;

Σύμφωνα με τις συγκλίνουσες εκτιμήσεις με βάση τις δημοσκοπήσεις για τις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου, στην Ευρώπη καταγράφεται πτωτική τάση των παραδοσιακών πολιτικών ομάδων, όπως το ΕΛΚ, οι Σοσιαλιστές και οι Φιλελεύθεροι και ανοδική τάση των ευρωσκεπτικιστικών και ακραίων κομμάτων. Ομως η ψήφος διαμαρτυρίας δεν κατευθύνεται εξ ολοκλήρου στην Ακρα Δεξιά, αλλά επιμερίζεται και σε άλλους πολιτικούς σχηματισμούς, με αποτέλεσμα να μετριάζονται οι εύλογες ανησυχίες για την επόμενη μέρα. Σε κάθε περίπτωση η πατρίδα μας έχει ανάγκη μια δημοκρατική Ευρώπη συνοχής και αλληλεγγύης. Ας αναλογιστούν οι Ελληνίδες και οι Ελληνες, ποια θα είναι η τύχη της πατρίδας μας σε περίπτωση επικράτησης των ακραίων φωνών, που επιθυμούν τη διάλυση της Ενωσης, με δεδομένο ότι είμαστε χώρα πρώτης υποδοχής προσφύγων και μεταναστών, σε κακή οικονομική κατάσταση και με πολύ δύσκολους γείτονες.

Εχει πράγματι ευρωπαϊκή ταυτότητα ο έλληνας ψηφοφόρος;

Ο έλληνας ψηφοφόρος βρίσκεται σε φάση επαναπροσδιορισμού της ταυτότητάς του, επηρεασμένος από τη δύσκολη συγκυρία που διέρχεται η ΕΕ και τις δραματικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Οι αλλαγές που βιώνει και το κλίμα που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και την Ευρώπη προκαλούν  εύλογη ανασφάλεια και αμφισβήτηση, καθιστώντας ακόμη πιο σύνθετη αυτή τη διαδικασία επαναπροσδιορισμού. Πάρα ταύτα, είναι άξιο προσοχής ότι η μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων σύμφωνα με το ευρωβαρόμετρο, αν και με κάποια δυσπιστία, τάσσεται σταθερά υπέρ της ΕΕ. Ο ελληνικός λαός αντιλαμβάνεται ότι η ασφάλεια και η ανάπτυξη της πατρίδας μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το κοινό ευρωπαϊκό οικοδόμημα, γι’ αυτό διεκδικεί την ευρωπαϊκή του ταυτότητα, απέναντι και στις πιο δύσκολες προκλήσεις.

Η ΝΔ έχει προσδώσει χαρακτηριστικά κεντρικής αναμέτρησης στις ευρωεκλογές, ζητώντας να σταλεί μήνυμα αποδοκιμασίας στην κυβέρνηση και επιδοκιμασίας σε εκείνη. Μήπως έτσι όμως δεν συζητάμε για το πραγματικό διακύβευμα της εν λόγω κάλπης;

Οι προσεχείς ευρωεκλογές είναι οι πιο κρίσιμες στην ιστορία της ΕΕ και θα κρίνουν εν πολλοίς την πορεία της Ενωμένης Ευρώπης. Το μεγάλο στοίχημα των ευρωεκλογών είναι η περιχαράκωση της δημοκρατίας, η ενίσχυση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς την ΕΕ και η διαφύλαξη των αρχών της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και συνεργασίας. Ομως ο ελληνικός λαός θα προσέλθει στις κάλπες στις 26 Μαΐου έχοντας για πρώτη φορά ύστερα από τέσσερα χρόνια την ευκαιρία να εκφραστεί και να στείλει ένα πολύ ηχηρό μήνυμα αποδοκιμασίας της κυβερνητικής πολιτικής. Ο δημοψηφισματικός χαρακτήρας των ευρωεκλογών είναι αναπόφευκτος, απέναντι στη χειρότερη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης, που εξαπάτησε τους πολίτες, προκάλεσε ζημιά 100 δισ. στην οικονομία, υποθήκευσε τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια, δέσμευσε τη χώρα με ανέφικτα πλεονάσματα έως το 2060 και έφθασε στο σημείο να κόψει ακόμη και το ΕΚΑΣ, το επίδομα θέρμανσης και τα επιδόματα τριτέκνων και πολυτέκνων!