Παρεξηγημένο πράγμα η Ιστορία. Στο μυαλό πολλών, είναι συνδεδεμένη με μία στεγνή απαρίθμηση ημερομηνιών, συνθηκών και ονομάτων. Με λάθος τρόπο τη διδαχθήκαμε, με λάθος τρόπο την αντιμετωπίζουμε. Ξεχνάμε ότι είναι αυτό ακριβώς που λέει και το όνομά της: μια ιστορία. Για την ακρίβεια μια σειρά από συναρπαστικές ιστορίες ανθρώπων και τόπων. Και ο καλύτερος τρόπος για να μεταφερθεί και στους επόμενους είναι η αφήγησή της απ’ όσους την έζησαν ή από όσους πρόλαβαν να την ακούσουν από αυτούς που την έζησαν. Με τον τρόπο αυτό μεταφέρθηκε και σε εμένα η ιστορία της Bροντής Βοΐου Κοζάνης. Επισκέφθηκα το χωριό και θέλοντας να μάθω την ιστορία του απευθύνθηκα στον Κώστα Αθανασιάδη, συνταξιούχο δάσκαλο, ηλικίας σήμερα 89 ετών γεννημένο στη Βροντή το 1930 και στον Ιωσήφ Περσίδη, παλαιό και επί σειρά ετών πρόεδρο του πολιτιστικού συλλόγου του χωριού. «Θέλεις να μιλήσουμε για Ιστορία; Τη βλέπεις την καρφίτσα;» με ρωτάει ο Ιωσήφ Περσίδης πιάνοντάς την και τρυπώντας το δάχτυλό του. «Το βλέπεις εδώ; Η Ιστορία σε ματώνει. Η αλήθεια πονάει». Ετσι ξεκίνησε η κουβέντα μας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή