Ευρωεκλογές, δηλαδή δημοψήφισμα. Ανάπτυξη, δηλαδή προσλήψεις. Kοινωνικό κράτος, δηλαδή επιδόματα. Σκάνδαλο φαρμάκων, δηλαδή τα φτηνά γενόσημα ακόμη στο περιθώριο. Ενεργειακή πολιτική, δηλαδή ρίξε και άλλο λιγνίτη. Περιβαλλοντική πολιτική, δηλαδή ρίξε και άλλο λιγνίτη. Προετοιμασία για την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, δηλαδή ρίξε σε ένα σέικερ ΑΕΙ, ΤΕΙ και πελατειασμό και χτύπα μέχρι να πολτοποιηθούν. Κάναμε την αυτοκριτική μας, δηλαδή δεν θα εξηγήσουμε ποτέ το 15% έλλειμμα του 2009. Είχαμε αυταπάτες, δηλαδή δεν θα εξηγήσουμε ποτέ το πρώτο εξάμηνο του 2015. Τιμούμε το δημοψήφισμα του ’15, δηλαδή χορεύουμε με την ίδια χαρά και για τη (σωτήρια) kolotoumba. ΚΙΝΑΛ, δηλαδή ΠΑΣΟΚ του ’80. ΚΙΝΑΛ, δηλαδή ΠΑΣΟΚ με μεταρρυθμιστικούς κόκκους που τους κάναμε αόρατους. Μάχη με τις ελίτ και την πλουτοκρατία, δηλαδή θα χαλάσω τις διακοπές μου; Η επανάληψη είναι η μητέρα της μαθήσεως, δηλαδή λύση για όλα είναι η περικοπή των φόρων. Καταγγελία μέτρων ως προεκλογικών, δηλαδή αργήσαμε να τα καταθέσουμε εμείς. Δίκαιη ωρίμαση μέτρων, δηλαδή θα προλάβουν οι ψηφοφόροι να τα δουν μία εβδομάδα πριν από τις εκλογές. Κοστολογημένο πρόγραμμα, δηλαδή κάτι που θα ξεχαστεί πιο γρήγορα και από καλοκαιρινό έρωτα. Πάλη ενάντια στον φασισμό, δηλαδή η δίκη της Χρυσής Αυγής δεν θα τελειώσει ποτέ, όσο ζει η μνήμη των θυμάτων της. Ο Βέμπερ είναι φιλέλληνας, δηλαδή δεν θέτει πάλι θέμα Grexit, για σήμερα. Μεγαλοφυής οικονομική σύλληψη, δηλαδή αγάπη μου, σήμερα έκλεισα τις τράπεζες. Τεράστιο πρόβλημα με τον χρόνο απονομής της δικαιοσύνης, δηλαδή ας διορίσουμε ως επικεφαλής τους δικούς μας (ή έστω, αυτούς που κληρονομήσαμε από τον Καραμανλή), ώστε να βγαίνουν γρήγορα τουλάχιστον οι αποφάσεις που μας ενδιαφέρουν. Η θάλασσα δεν έχει σύνορα, δηλαδή ας τους βάλουμε όλους στη Μόρια μέχρι να ξεχαστούν. Δεν είμαστε εθνικιστές, δηλαδή η Μακεδονία είναι μία και μόνο ελληνική. Σταθερή εξωτερική πολιτική, δηλαδή η σύνθετη ονομασία είναι η θέση μας μέχρι να τη δεχτούν, οπότε κάνουμε όπισθεν ολοταχώς. Ολιστική απορρόφηση κονδυλίων, δηλαδή είμαστε άνετοι, δεν χρειαζόμαστε τα 650 εκατομμύρια που μας έχουν δώσει για το Προσφυγικό και δεν τα ακουμπάμε. Εξοδος από τα Μνημόνια, δηλαδή ενισχυμένη εποπτεία και ομηρεία δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια. Προοδευτική συμμαχία δηλαδή συνύπαρξη και υποψηφιότητες από τους λαϊκιστές ΑΝΕΛ.

Είναι να απορεί κανείς που οι ψηφοφόροι έχουν ζαρώσει στη γωνιά τους και δεν δείχνουν τάσεις συμμετοχής στις ευρωεκλογές; Ομως όλα τα παραπάνω δεν διορθώνονται δυστυχώς με το να παίρνουμε απόσταση και να τα κοροϊδεύουμε.

Εγώ προτείνω την ψήφο στο Ποτάμι, που κράτησε μια συνεπή και εξαιρετικά συναινετική στάση στη Βουλή και που όσα λάθη και να θέλει να του καταλογίσει κανείς έβλαψε μόνο το ίδιο και τους ανθρώπους του, και όχι τη χώρα. Μπορούν να το πουν άλλα κόμματα αυτό;

Αλλά και η ευρωκοινοβουλευτική μας δουλειά απέδειξε πως με σκληρή προσπάθεια, χωρίς παρωπίδες και ιδεοληψίες, ένα κόμμα μπορεί να αποκτήσει πολύ μεγαλύτερο ειδικό βάρος από όσο του αντιστοιχεί υποστηρίζοντας σταθερά μεταρρυθμιστικές, αταλάντευτα ευρωπαϊκές και κοινωνικά ευαίσθητες προτάσεις.

Στο χέρι των ψηφοφόρων πια είναι αυτά να συνεχιστούν.