Το σκηνικό εδώ είναι η ίδια η ταινία. Μια πόλη δυστοπική, ανοχύρωτη ως προς την ασφάλεια των κατοίκων της, την παραβατικότητα, τη λειτουργία των θεσμών της. Συμμορίες λυμαίνονται ολοένα εξαπλούμενες περιοχές, γειτονιές ολόκληρες όπου η αστυνομία δεν μπορεί να επέμβει και όταν επεμβαίνει αφοπλίζεται και διαπομπεύεται. Είναι αυτές οι συμμορίες που απειλούν τους μόνιμους κατοίκους οι οποίοι δεν τολμούν να βγουν ούτε στα μπαλκόνια τους. Η διακίνηση ναρκωτικών και ανθρώπων γίνεται στο άπλετο φως της καθημερινότητας. Ενας κατά συρροή δολοφόνος έντεκα ανθρώπων, αμετανόητος και προκλητικός, μπαινοβγαίνει στις φυλακές κάθε δύο μήνες. Και όταν το συμβούλιο πλημμελειοδικών περιστέλλει αυτό που ο ίδιος θεωρεί δικαίωμά του, οργανωμένες ομάδες φίλων του τρομοκρατούν ανενόχλητοι την πόλη, σπάνε βιτρίνες, βανδαλίζουν, υπόσχονται ακόμη περισσότερες δολοφονίες, καταστρέφουν τις μικροεπιχειρήσεις βιοπαλαιστών, εισβάλουν σε ειρηνικές συγκεντρώσεις. Μπροστάρης τους ο γιος του Προέδρου της Βουλής που δεν συλλαμβάνεται και, όταν συλληφθεί, αφήνεται ελεύθερος με εντολή άνωθεν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή