Η αντεπίθεση του Μάο

Το σύνθημα έπεσε τον Απρίλιο του 1966 από την εφημερίδα «Ημερήσια του Απελευθερωτικού Στρατού της Κίνας»: ήταν απαραίτητη μία «Πολιτιστική Επανάσταση» που θα νικούσε τις αναδυόμενες δυνάμεις του ρεβιζιονισμού. Ετσι, από το 1966 μέχρι το 1976, ένα από τα μεγαλύτερα και βιαιότερα κινήματα της σύγχρονης ιστορίας κατέκλυσε την αχανή Κίνα με έναν πραγματικό στόχο: να επιβάλλει οριστικά τον μαοϊσμό ως την απόλυτη ιδεολογία και πρακτική της εξουσίας. Ο Μάο ξεκίνησε την αντεπίθεση της Πολιτιστικής Επανάστασης τον Μάιο του 1966. Η κατηγορία ήταν ότι οι αστικές δυνάμεις είχαν κερδίσει έδαφος μέσα στο κόμμα, την κυβέρνηση και το κράτος και ότι ο μόνος τρόπος για να απαλλαγεί η χώρα από την παλινόρθωσή τους θα ήταν η σκληρή ταξική σύγκρουση. Μια φράση του, πάντως, ήταν σαφής για τα αληθινά κίνητρά του: «χρειαζόμαστε κι άλλους πιθήκους για να πάρουμε το παλάτι». Ο Μάο ξεκίνησε από τους νέους, που συγκρότησαν τα πρώτα τάγματα ερυθροφρουρών, με μεγάλη ανταπόκριση στο κάλεσμά του. Σύντομα προστέθηκαν πολλοί περισσότεροι: εργάτες, στρατιώτες και αξιωματικοί, δημόσιοι υπάλληλοι, αγρότες και όλοι μαζί, υπό τις εντολές του μεγάλου αρχηγού, ξεκίνησαν εκτεταμένα πογκρόμ κατά των «αστών», υποτιθέμενων ή μη. Φυσικά, οι πρώτοι στόχοι ήταν οι αντίπαλοι του Μάο στο ίδιο του το κόμμα για την εκκαθάριση των οποίων έγιναν όλα αυτά.