Στις εκλογές της Κυριακής ο Αλέξης Τσίπρας θα αναμετρηθεί πια εφ’ όλης της ύλης με τα λόγια και τα έργα του και, κυρίως, με τον ελληνικό λαό που υπήρξε ο αποδέκτης τους. Και είναι βέβαιο ότι θα ηττηθεί. Το ξέρει ο ίδιος, το ξέρουν οι δικοί του, το ξέρουν όλοι. Προς συζήτηση είναι η έκταση της ήττας, όχι το αν αυτή θα επέλθει. Για να του κάνει όμως κανείς τη χάρη (και να μη λέει ότι του φταίνε όλο οι άλλοι, μα ποτέ ο ίδιος…), ας εξετάσουμε λίγο το θεωρητικό ενδεχόμενο να μην έχανε αυτές τις εκλογές, όπως και τις επόμενες. Τότε θα βρισκόταν πια αντιμέτωπος με όσα έχει κάνει από τα μέσα του 2018 και έπειτα: με τους διορισμούς, με το κόστος της ψηφοθηρίας, με τον νέο εκτροχιασμό που μόνος του δρομολόγησε προκειμένου να εξαγοράσει καμιά ψήφο. Τι σημαίνουν όλα αυτά για τον ίδιο;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ