Τον είχα γνωρίσει πριν από περίπου πέντε χρόνια και τότε ήταν ένας εξηντάρης γεμάτος ζωή, ενέργεια, χιούμορ και άποψη· όχι για όλα, μα για εκείνα για τα οποία μπορούσε να την έχει. Προσγειωμένος, με άλλα λόγια, αλλά συγχρόνως άνθρωπος με τρομερή φαντασία. Κάτοικος Αγίας Τριάδας Αργολίδας, ασφαλιστής στο Αργος, γνωστός σε όλη την περιφέρεια. Οποια πέτρα κι αν σήκωνες στο Ναύπλιο, τον Τάκη Διαμαντόπουλο θα έβρισκες. Σε σχετικά πρόσφατο κείμενό μου και πάλι σε αυτήν τη στήλη, τον είχα μνημονεύσει γιατί με τις πολύτιμες γνώσεις του με είχε βοηθήσει δίνοντάς μου χρήσιμες πληροφορίες για το αντικείμενο εκείνου του άρθρου, το οποίο αφορούσε τα περιβόητα ηλεκτρικά πατίνια των πόλεων. Πριν από λίγο καιρό ο Τάκης πέθανε, αν και ο θάνατός του, όσο τραγικός και αν ήταν – και ήταν πράγματι γιατί ταλαιπωρήθηκε -, δεν αποτελεί το θέμα αυτού του κειμένου. Επανέρχομαι σε αυτόν τον άνθρωπο για τελείως διαφορετικούς λόγους.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ