Ευρώπη 2022. Αλήθεια, πώς θα είναι το τοπίο της σημερινής ευρωπαϊκής οικογένειας ύστερα από τρία χρόνια; Ο κόσμος αλλάζει γρήγορα, οι σταθερές δεκαετιών γίνονται μέσα σε μία στιγμή μεταβλητές, η παγκόσμια αστάθεια προκαλεί ανησυχίες για το μέλλον, το Μεταναστευτικό δημιουργεί νέα δεδομένα. Ωστόσο, έχω την πεποίθηση ότι οι ευρωπαίοι πολίτες έχουν πια κατανοήσει πως ο λαϊκισμός και ο ευρωσκεπτικισμός δεν είναι οι λύσεις, αλλά μέρος του προβλήματος. Το διαπιστώσαμε πικρά στην Ελλάδα και το πληρώσαμε ακριβά. Η Ευρώπη πρέπει και μπορεί να αλλάξει, αλλά με πολιτικές και όχι με κραυγές. Με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την ανταγωνιστικότητα και λιγότερες αφηρημένες έννοιες που χάνονται μέσα στη γραφειοκρατία. Με ισχυρότερη συμμετοχή των πολιτών στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, χωρίς αποκλεισμούς και ελιτισμούς. Με περιορισμό των εσωτερικών ανισοτήτων Βορρά – Νότου και διεύρυνση των πολιτικών δράσεων για τους νέους. Το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης εξακολουθεί να είναι ζωντανό, αλλά πρέπει να γεφυρωθούν οι αποστάσεις μεταξύ ηγεσίας και πολιτών. Εάν δεν το πετύχουμε, θα αναλάβουν «δράση» αυτοί που θέλουν να γκρεμίσουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Και δεν χρειάζεται να δούμε τα συντρίμμια για να αντιμετωπίσουμε κατάματα τα προβλήματα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή