Βιώσιμη Ευρώπη χωρίς ίσες ευκαιρίες και ρόλους για όλους τους πολίτες της μοιάζει ως μια εταιρεία κρατών που θέλει να καρπώνονται οι λίγοι τα κέρδη, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τα μέλη με τις αδύναμες οικονομίες. Μοίρα η οποία στην προκειμένη περίπτωση ταπεινώνει και τη δημοκρατία, η οποία σφόδρα αμφισβητείται και από πολλές πλευρές, ενώ μια σειρά ακραίων εκφράσεων είναι ήδη διακριτές και την υπονομεύουν ανοιχτά. Το ζήτημα ασφαλώς και πηγάζει από την πορεία ορισμένων λαών στο πρόσφατο παρελθόν, πράγμα που ανακινείται από επιτήδειους πολιτικούς, οι οποίοι βρίσκουν ένα πρόθυμο ακροατήριο στους απογοητευμένους πολίτες από την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, της οποίας η μέριμνά της εξαντλείται στις αγορές. Στην περίπτωση, η ανάπτυξη μιας ανοιχτής και ελεύθερης ευρωπαϊκής παιδείας θα ήταν το κλειδί για τη δημιουργία νέων υπερεθνικών θεσμών που να την προάγουν και να την καλλιεργούν σε όλα τα κράτη-μέλη. Τούτο βέβαια είναι και το βήμα για να δοθεί μια άλλη προσοχή που έχει να κάνει με την οικολογία, η οποία δεν μπορεί παρά να είναι κοινός στόχος όλων των πολιτών της Ευρώπης για τη φροντίδα της φύσης και την προαγωγή όλων εκείνων των μέτρων που θα κάνουν καλύτερη τη ζωή σε ένα περιβάλλον που θα κληρονομήσουν πολλές γενιές ύστερα από εμάς.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ