Να πείσουν την ευάλωτη νέα γενιά

Ενα πράγμα που έχει ενδιαφέρον σ’ αυτές τις εκλογές είναι το ποσοστό της Χρυσής Αυγής στους νέους. Θεωρώ ότι αυτό είναι μεγαλύτερο απ’ ό,τι θα έπρεπε. Υπάρχει πρόβλημα στο θέμα της διαχείρισης των νέων. Αποδεικνύονται ευάλωτοι και το θεωρώ σοβαρό γιατί μιλάμε για μικρές ηλικίες, που μετά θα κουβαλήσουν όλη την Ελλάδα. Ως προς το σύνολο της Ευρώπης, παρατηρώ την άνοδο της Ακροδεξιάς και από την άλλη η άνοδος των Πρασίνων και η οικολογική συνείδηση που διαμορφώνεται στο κέντρο της Ευρώπης, σε μια χώρα όπως η Γερμανία που καθορίζει την πολιτική της Ευρώπης γενικά. Ενδιαφέρον έχει επίσης το διακύβευμα όλης της Ευρώπης. Θεωρώ ότι εκεί υπάρχουν δύο αντικρουόμενες απόψεις: η μία είναι προφανώς η διαχείριση της μετακίνησης των πληθυσμών κι αυτό το δείχνει η άνοδος της Ακροδεξιάς. Και από την άλλη, η διαχείριση της σχέσης μας με την κλιματική αλλαγή, με τον κόσμο και το περιβάλλον, που τίθενται και δημιουργούν ισχυρή πολιτική ατζέντα. Βλέπω ότι στην ελληνική πολιτική σκηνή μπορεί να πέφτει η Χρυσή Αυγή, όμως η άνοδός της στον πυρήνα ενός ευαίσθητου τμήματος όπως είναι οι νέοι, είναι ανησυχητική. Πιστεύω ότι τα κόμματα πρέπει να βρουν τρόπους να πείσουν περισσότερο την ευάλωτη νέα γενιά. Το πολιτικό σκηνικό όπως διαμορφώνεται, είναι ένα σκηνικό διπολισμού. Φαίνεται να διαμορφώνεται ένα κέντρο, να ισχυροποιείται η μεσαία τάξη με το ΚΙΝΑΛ, τη Γεννηματά, το παλιό ΠΑΣΟΚ που βλέπω να σταθεροποιείται παρά τη συμπίεση από τα δύο πρώτα κόμματα. Τα δύο κόμματα υφίστανται κι αυτά από τη δική τους την πλευρά αφαιμάξεις από διαφορετικές πλευρές και διαφορετικούς λόγους το καθένα. Εχοντας περάσει τα τέσσερα – πέντε χρόνια της κρίσης, πρέπει να γίνουν αυτά μια αφορμή για συνεργασίες, συναινέσεις και μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς και οράματα. Αυτό δεν θα ήθελα να χαθεί. Θεωρώ ότι είναι μια ουσιαστική ευκαιρία για την Ελλάδα να μπορέσει να σκεφτεί σε βασικές γραμμές, άξονες του κοινωνικού ιστού ώστε να μη διαταράσσεται όπως διαταράχθηκε τα προηγούμενα χρόνια. Ως προς την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή ήταν διαφαινόμενη, γιατί υπήρχαν πολύ ισχυρές πιέσεις. Κατά τη γνώμη μου όμως η πολιτική σκέψη πρέπει να φεύγει απ’ αυτό το πράγμα. Η πολιτική σκέψη τη συγκεκριμένη στιγμή πρέπει να βλέπει ευρύτερα τη θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη, τα ζητήματα που τίθενται με το Μεταναστευτικό, τις μετακινήσεις του πληθυσμού, την κλιματική αλλαγή. Είναι θέματα που θα τα βρούμε μπροστά μας αργότερα και φυσικά θα επηρεάσουν την αντιμετώπιση, επιμένω, της οικονομικής κρίσης. Τα θέματα αυτά θα επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε αυτό που ονομάζουμε κοινωνικό κράτος.