Πρόσφυγες στέκονται πίσω από συρματοπλέγματα που τους κρατούν μακριά από την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Δίπλα σε ακέφαλα αγάλματα της κλασικής αρχαιότητας, απεικονίσεις μορφών, δηλαδή, χωρίς πρόσωπο. Ανθρωποι που ταξίδεψαν χιλιάδες χιλιόμετρα στοιβαγμένοι σε απερίγραπτες συνθήκες «ποζάρουν» μαζί με το ανάγλυφο αποτύπωμα ενός ποδιού από ένα αρχαιοελληνικό γλυπτό, ως υπενθύμιση της πορείας για να φτάσουν ώς εδώ και να εγκλωβιστούν. Για τρεις μήνες θα εγκατασταθούν στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πόρου πλάι στα μόνιμα εκθέματα, αλλά και σε ένα σύνολο από 24 ανοιχτά «βιβλία», όσα και τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου ή οι ραψωδίες των ομηρικών επών. Στις «σελίδες» τους συνυπάρχουν κείμενα, αντικείμενα της καθημερινότητας – καρτ ποστάλ, σύρματα, φάκελοι, σχοινιά – και μοτίβα του αρχαίου ελληνικού κόσμου. «Τι σημαίνει ο αποσπασματικά σωζόμενος κόσμος της αρχαιότητας για την ταυτότητά μας; Το αλφάβητο αυτό σχετίζεται με το πώς αντιλαμβανόμαστε την ιστορική μας παράδοση και την ευρωπαϊκή μας ταυτότητα. Είναι ένα σχόλιο για το πώς προσεγγίζουμε το σήμερα και το χθες, αλλά και πώς ορίζουμε τη σχέση μας με το αύριο» λέει στο «Νσυν» ο Γιάννης Ψυχοπαίδης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή