Αντε πάλι με τα θεατροκινηματογραφικά μου, αλλά από το βράδυ των εκλογών ένας τίτλος έχει καρφωθεί στο μυαλό μου. «Βρίζοντας το κοινό». Θα πρέπει να ήταν στο τέλος της δεκαετίας του ’70 όταν είδα αυτήν την παράσταση στο Αντιθέατρο της Μαρίας Ξενουδάκη. Οι ηθοποιοί έβριζαν του θεατές όχι βέβαια για να τους προσβάλουν, αλλά για να προκαλέσουν την αντίδρασή τους. Της τρελής γινόταν, θυμάμαι ότι μας είχαν διώξει, την παρέα μου κι εμένα, από την αίθουσα καθώς, οργισμένα εφηβάκια τότε, είχαμε πάει κυρίως για το «τσαμπουκαλεύεσθαι». Το έργο του Πέτερ Χάντκε είχε ανεβεί για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 1966 στη Φρανκφούρτη, σε μια επεισοδιακή παράσταση που κατέληξε στο να συλληφθούν οι συντελεστές της.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή