Στις ευρωεκλογές της περασμένης Κυριακής το Κίνημα Αλλαγής άντεξε, σταθεροποιήθηκε, αύξησε τα ποσοστά του. Τόσο σε σύγκριση με τις προηγούμενες  ευρωεκλογές του 2014, όσο και σε σύγκριση με τις εθνικές εκλογές του 2015, το μήνυμα της κάλπης για το Κίνημα Αλλαγής και τον χώρο της Κεντροαριστεράς, της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης που αυτό εκφράζει, ήταν θετικό. Ωστόσο, στην πορεία προς αυτές τις εκλογές, τις πρώτες μετά το 2015, τίποτα δεν ήταν αυτονόητο, εύκολο ή προκαθορισμένο. Μετά την ελπιδοφόρα ίδρυση του Κινήματος Αλλαγής το 2017 με τη συμμετοχή 212.000 πολιτών στις εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας του και την ενοποίηση με κύριο κορμό το ΠΑΣΟΚ του χώρου της Κεντροαριστεράς, υπήρξαν μεγάλοι αγώνες, αλλά και διασπαστικές κινήσεις, στρατηγικές συμπίεσης από τη μεγάλη πόλωση του μικρού δικομματισμού και  συστηματικές απόπειρες λεηλασίας του χώρου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή