Εντελώς προσωπικό. Εχω μια συνήθεια που δεν γνωρίζω πώς μου καρφώθηκε στην πολιτική ζωή μου (και ονομάζω πολιτική την περίοδο που ο νόμος μού επέτρεψε να ασκήσω το δικαίωμα της ψήφου) από την πρώτη φορά που ψήφισα πριν από εξήντα χρόνια. Ισως ήταν τότε η χρονική συγκυρία, πάλι όπως τώρα άνοιξη, που μπόρεσα μετά την ψηφοφορία σ’ ένα σχολείο – εκλογικό τμήμα να πάρω ένα λεωφορείο και να περπατήσω στην αττική ύπαιθρο. Εκτοτε διάλεγα να οδοιπορήσω σε γνωστούς αρχαιολογικούς χώρους ή ιστορικές διαδρομές της Αττικής. Ζώντας εδώ και πενήντα καλοκαίρια στον Μαραθώνα έχω περπατήσει συχνά, όπως έκανα και φέτος, σ’ έναν εξοχικό δρόμο που η παράδοση λέει πως ήταν η διαδρομή που διένυσε ο Φειδιππίδης από τον Μαραθώνα στο Αστυ για να αναγγείλει τη νίκη των Αθηναίων και των συμμάχων τους κατά των Περσών το 490 π.Χ. Προφανώς και η διαδρομή αυτή δεν ταυτίζεται μ’ αυτή που επελέγη να γίνεται ο μαραθώνιος δρόμος που ίδρυσε ο βαρόνος Ντε Κουμπερτέν το 1896.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή