Η πιο σημαντική από τις σχέσεις του Θεοτοκά με την Κύπρο υπήρξε η συνετή πρόσληψη του Κυπριακού και η διαφοροποίησή του από τους σύγχρονούς του πνευματικούς ανθρώπους. Βενιζελογενής κεντρώος λόγιος, ήταν σταθερά προσανατολισμένος προς τη Δύση, την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ. Ηταν ο κατεξοχήν έλληνας πολιτικός στοχαστής και διανοούμενος που πρότασσε πάνω από την εθνική, την ευρωπαϊκή ιδέα. Ηταν σταθερά προσανατολισμένος προς την Ευρώπη μέσα από δύσκολες συγκυρίες και δοκιμασίες… Ο ευρωπαϊκός του προσανατολισμός ενισχύθηκε στα μεταπολεμικά χρόνια καθώς έβλεπε ως αδιαπραγμάτευτη την ένταξη της Ελλάδας στον δυτικοευρωπαϊκό χώρο. Θεωρούσε οποιαδήποτε ρήξη της Ελλάδας με τους δυτικούς συμμάχους της ως επιζήμια και ιεραρχούσε ως υψίστης σημασίας τις σχέσεις καλής γειτονίας με την Τουρκία. Εκρινε άκαιρη την ανακίνηση του κυπριακού ζητήματος και υποδείκνυε την αντιμετώπισή του με σωφροσύνη, με κριτήριο τα συμφέροντα του συνόλου των Ελλήνων… Ο Θεοτοκάς υπερτονίζει τη συναισθηματική πλευρά του ενωτικού κινήματος των Κυπρίων, προβάλλοντας ταυτόχρονα έμμεσα την αυτονομία ως λύση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή