Η έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ έγινε σίριαλ πολλών επεισοδίων και κατέληξε στο one-man show του Νάιτζελ Φαράτζ. Η διαδικασία ξεκίνησε από ένα θεσμικό σφάλμα. Οι αποφάσεις για ζητήματα που αφορούν πολλές χώρες δεν θα έπρεπε να λαμβάνονται με ισχνές τοπικές πλειοψηφίες: ο κανόνας της πλειοψηφίας εφαρμόζεται σε ενισχυμένη μορφή σε πλείστες περιπτώσεις ακόμα και στην καθημερινή πρακτική (π.χ. σε μια συνέλευση ιδιοκτητών πολυκατοικίας, σε ένα σώμα ενόρκων που εξετάζει το ενδεχόμενο της θανατικής ποινής) – πόσο μάλλον σε επίπεδο κρατών και ηπείρων. Ο κανόνας της οριακής πλειοψηφίας σε εκλογές με μεγάλη αποχή είναι επίσης παρακινδυνευμένος: γίνεται αποδεκτός μόνο όταν οι αποφάσεις συνδιαμορφώνονται κι από άλλους παράγοντες ή όταν μπορούν να ανατραπούν, όπως συμβαίνει στις βουλευτικές και δημοτικές εκλογές. Αλλά η έξοδος μιας χώρας από την ΕΕ δεν είναι τέτοιο ζήτημα: χρειάζεται συναίνεση ευρύτερη από το 52% του 2016.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ