Αυτό που διακρίνει τον Κωνσταντίνο Ρήγο είναι η ευχέρειά του στην κατανόηση της οπτικής γλώσσας της εποχής. Η ευκολία με την οποία εντοπίζει σύμβολα και χειρονομίες και τα εντάσσει στη χορογραφική δουλειά του είναι αυτό που τον έφερε στην προσωπική του επιθυμία να ανοιχτεί και σε νέα πεδία. Σε ένα διάλειμμα από τα καθήκοντα διευθυντή, λίγο πριν από την πρόβα με τους χορευτές του, σε μία αίθουσα χορού από εκείνες που διαθέτει η Λυρική Σκηνή στις σύγχρονες εγκαταστάσεις της στο νέο της κτίριο εντός του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ο Κωνσταντίνος Ρήγος ξεφυλλίζει βιβλία κλασικών συγγραφέων αναζητώντας κεντρίσματα για το μεγάλο του εγχείρημα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή