Ζούμε ακόμα στην εποχή των μεγάλων ηγετών; Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Αλέξη Τσίπρα. Ολα ήρθαν πολύ εύκολα στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ: πέρασε από τον Δήμο της Αθήνας με τον αέρα του καινούργιου. Πήρε τη θέση του στο κόμμα με την ασφάλεια του δαχτυλιδιού. Και ανέβηκε στην κυβέρνηση καβαλώντας το άρμα του αντισυστημισμού, εκμεταλλευόμενος τη γενικευμένη κούραση και τα λάθη του «παλιού συστήματος». Είχε οπαδούς και ορκισμένους εχθρούς. Προκάλεσε όσο κανείς τα τελευταία χρόνια – τους αντιπάλους του, τους Ευρωπαίους, το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Και έχασε χωρίς να το περιμένει, πνιγμένος στην αλαζονεία της εξουσίας που πάσχιζε με κάθε τρόπο να κρατήσει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή