Ο σημερινός Πρωθυπουργός ανήλθε στην εξουσία με την αλήστου μνήμης φράση «Go back madam Merkel». Στη φράση εκείνη συμπυκνώθηκε η επιθετική και αντιπαραγωγική, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, στάση του απέναντι στους εταίρους μας. Ηταν μια επιχείρηση δαιμονοποίησης που ολοκληρώθηκε με μια ταπεινωτική συνθηκολόγηση, συστατικό μέρος της οποίας ήταν η ριζική αλλαγή ύφους του Πρωθυπουργού: από ορκισμένος εχθρός, ο επικεφαλής της κυβέρνησης μετατράπηκε σε αυτό που ο Ευάγγελος Βενιζέλος όρισε ως «ντιλίβερι μπόι των δανειστών».

Αν και οξύς, ο χαρακτηρισμός δεν συνιστά πολιτική υπερβολή. Είναι γνωστό πως η κυβέρνηση του σημερινού Πρωθυπουργού ήταν η πλέον βολική από τις μνημονιακές κυβερνήσεις έναντι των δανειστών. Οι οποίοι με τη σειρά τους ανταπέδωσαν την πρωθυπουργική προθυμία με επαίνους και εύσημα που κανένας πρωθυπουργός δεν είχε εισπράξει πριν από αυτόν. Ευρωπαίοι αξιωματούχοι πλειοδότησαν σε καλά λόγια για την αφοσίωση του Πρωθυπουργού στην τήρηση του προγράμματος σταθερότητας που οι ίδιοι είχαν υπογράψει.

Μετά τη βαριά ήττα στις εκλογές και το καμπανάκι της Κομισιόν για την τρύπα που προκαλεί η προεκλογική παροχολογία στην οικονομία, ο Πρωθυπουργός επιστρέφει στην τακτική της δαιμονοποίησης. Ανακάλυψε ακραίους συντηρητικούς κύκλους στην Ευρώπη και παλιά πολιτικά συστήματα στην Ελλάδα που ονειρεύονται λιτότητες και νέα Μνημόνια. Η στάση αυτή κάθε άλλο παρά υπεύθυνη είναι απέναντι στη χώρα. Και αποδεικνύει ότι παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του, ο Πρωθυπουργός δεν ξέρει να χάνει όπως οφείλει κάθε πολιτικός σε μια δημοκρατία.