Λογοτεχνικά μιλώντας, ο Αντερσον αποτυπώνει έναν νέο ανθρωπότυπο, το καθημαγμένο εκείνο είδος ανθρώπου που αντάλλαξε την αλήθεια του, την έμπρακτη μετοχή σε μια βιωμένη αλήθεια, με την κατοχή μιας ορθολογικής ιδέας από το πλήθος εκείνο που συναπαρτίζει την ιδεολογία του αμερικανικού ονείρου. Ομως ο Αντερσον, όπως κι ο Τσέχοφ ή αργότερα ο Κάρβερ, βγήκε έξω στους δρόμους και χάλασε τα παπούτσια του αναζητώντας τους ήρωές του. Ετσι, λοιπόν, έστησε στα πόδια τους λογοτεχνικούς ήρωες οι οποίοι παραμένουν αξεδιάλυτα ανθρώπινοι, χαρακτήρες με σάρκα και οστά. Γι’ αυτό και η διηγηματογραφία του Αντερσον αφήνει χαραγμένες στη μνήμη τού αναγνώστη εικόνες προσώπων και όχι γεγονότα ή συμβάντα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ