Πέθανε στις 16 Φεβρουαρίου του 1990. Και λοιπόν; Ποιος το θυμάται όταν το ίχνος του βρίσκεται παντού; Τα μωρά του που ακτινοβολούν, τα σκυλιά που γαβγίζουν, τα χαμογελαστά προσωπάκια με τα τρία μάτια, οι χορευτές του, όσα δημιουργούσε με σκοπό να στείλει άμεσα τα μηνύματά του, έχουν καταλάβει από το Τείχος του Βερολίνου ώς έναν τοίχο μοναστηριού στην Πίζα κι ενός νοσοκομείου παίδων στο Παρίσι. Από τα εξώφυλλα των δίσκων του Ντέιβιντ Μπάουι και των Run DMC ώς τις πασαρέλες με τις δημιουργίες της Βίβιαν Γουέστγουντ, αλλά και το κορμί της Γκρέις Τζόουνς, το οποίο χρησιμοποίησε ως καμβά. Από μακό μπλουζάκια μέχρι τράπουλες και κονκάρδες. Εικόνες απλές, χαρούμενες, άμεσα αναγνωρίσιμες. Γκραφίτι τσέπης που λειτουργούν ως  ενέσεις αισιοδοξίας κι εκ πρώτης όψεως μοιάζουν αφελή. Πίσω, όμως, από κάθε γραμμή που έχει τραβηχτεί με αυτοπεποίθηση και έχει καταλάβει τη θέση της στον δημόσιο χώρο εκφράζεται μια σαφής διάθεση εξωστρέφειας. Μια πρόθεση ενημέρωσης, αμφισβήτησης των συμβάσεων, έναρξης του διαλόγου για όσα δεν μπαίνουν εύκολα στο τραπέζι. Ολο αυτό το ποπ σύμπαν που καταλαμβάνει κάθε δυνατή επιφάνεια είναι αμιγώς πολιτικό. Και θεός – δημιουργός του σύμπαντος αυτού δεν είναι άλλος από τον Κιθ Χέρινγκ, ο οποίος μέσα στα 31 χρόνια που έζησε κατάφερε να δημιουργήσει έναν μύθο που εξακολουθεί να είναι ζωντανός. Τρεις δεκαετίες μετά τον θάνατό του, η Τέιτ Λίβερπουλ ετοιμάζεται να υποδεχτεί την πρώτη μεγάλη έκθεση έργων του στη Βρετανία με περισσότερες από 85 δημιουργίες του, ανάμεσά τους μεγάλων διαστάσεων πίνακες και σχέδια, αφίσες, φωτογραφίες, αλλά και βίντεο που επιχειρούν να μεταφέρουν τις δονήσεις της κουλτούρας του δρόμου της Νέας Υόρκης των 80s στη Βρετανία του 2019. «Παρόλο που οι εικόνες του είναι πανταχού παρούσες, είναι στην πραγματικότητα ένας καλλιτέχνης που έχει αγνοηθεί» εκτιμά ο συνεπιμελητής της μεγάλης έκθεσης Ντάρεν Πάιχ. «Ξεχνάμε ότι στη δεκαετία του 1980 μιλούσε για σημαντικά κοινωνικά θέματα, όπως το απαρτχάιντ, το ΑΙDS, τα περιβαλλοντικά θέματα, τον τρόπο με τον οποίο ο καπιταλισμός αυξάνει τις κοινωνικές ανισότητες, χρησιμοποιώντας πολύ προσιτό λόγο». Σύμμαχος της σταθερά αμείωτης δημοτικότητάς του και η ιστορική συγκυρία. Διότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, στις οποίες ανδρωνόταν ως γιος ενός θρήσκου και υποστηρικτή του Νίξον μηχανικού, o οποίος έφυγε από το σπίτι του για να εξερευνήσει την Αμερική κάνοντας οτοστόπ και χρηματοδοτώντας το ταξίδι του πουλώντας τα σχέδιά του, έχουν ουκ ολίγες ομοιότητες με τις ΗΠΑ του 2019. Ενας γελοίος πρόεδρος και πάλι στην εξουσία – όπως ο Ρίγκαν -, με θέσεις κατά των μεταναστών, των αμβλώσεων και υπέρ των όπλων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ