Το πρωί της 29ης Απριλίου 1954 ξεσπά στην Αθήνα μεγάλη κυβερνητική κρίση. Το νούμερο 2, ο υπουργός Συντονισμού Σπυρίδων Μαρκεζίνης, στενός συνεργάτης  του πρωθυπουργού Αλέξανδρου Παπάγου και μια από  τις πλέον εκσυγχρονιστικές πολιτικές φιγούρες της «άγνωστης» δεκαετίας του 1950, παραιτείται. Αφορμή: το πρόσωπο που τοποθετείται στην προεδρία του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Στην πραγματικότητα, όπως ο ίδιος θα αναφέρει στην ιδιαίτερα κατατοπιστική Πολιτική Ιστορία που συνέγραψε,  οι λόγοι της αποχώρησής του ήταν τρεις και αφορούσαν κυρίως την εξωτερική πολιτική: η υπαναχώρηση του Παπάγου στην πολιτική της Λήθης, η άρνησή του να δεχθεί το άνοιγμα στη Σοβιετική Ενωση και – το ζήτημα που μας απασχολεί στο παρόν σημείωμα – η ακύρωση εκ μέρους του Παπάγου της συμφωνημένης πολιτικής για το Κυπριακό. Ο Μαρκεζίνης είναι ξεκάθαρος όσον αφορά τους φόβους του:

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή