Στη γειτονιά μου την παλιά είχα έναν φίλο, που ήξερε και άκουγε τ’ ακορντεόν… Με ακορντεόν έμοιαζε η χώρα, γιατί όλο ανοιγόκλεινε η φυσούνα, αλλά έβγαινε πότε κάποια μελωδία και πότε μια χασμωδία, παράφωνη και γελοία. Γενικώς, δεν ήταν μουσική αυτό το πράμα, αλλά τέλος πάντων, πάμε παρακάτω, για τον φίλο μου λέγαμε.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ