Στη γειτονιά μου την παλιά είχα έναν φίλο, που ήξερε και άκουγε τ’ ακορντεόν… Με ακορντεόν έμοιαζε η χώρα, γιατί όλο ανοιγόκλεινε η φυσούνα, αλλά έβγαινε πότε κάποια μελωδία και πότε μια χασμωδία, παράφωνη και γελοία. Γενικώς, δεν ήταν μουσική αυτό το πράμα, αλλά τέλος πάντων, πάμε παρακάτω, για τον φίλο μου λέγαμε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή