Οι πολιτικοί έχουν αρκετά κοινά στοιχεία με τους ανθρώπους του θεάτρου. Για παράδειγμα, όπως οι πρώτοι δεν παραδέχονται εύκολα, έστω και για επικοινωνιακούς λόγους, την ήττα τους, έτσι και οι δεύτεροι δύσκολα θα συμφιλιωθούν με την ιδέα μιας παράστασης που δεν κόβει εισιτήρια. Και οι μεν και οι δε, λοιπόν, εφευρίσκουν δικαιολογίες τραβηγμένες από τα μαλλιά για τον «αθρωποδιώχτη». Υπάρχει μάλιστα και ένα σχετικό ανέκδοτο στους θεατρικούς κύκλους. Ο αμίμητος και πάντα αυτοσαρκαστικός Κώστας Βουτσάς, όταν κάποια παράσταση στην οποία συμμετείχε δεν πήγαινε καλά, έλεγε με περιπαιχτικό ύφος: «Ε, πώς να κόψουμε εισιτήρια σήμερα; Γινόταν ένας γάμος στο Αιγάλεω». Και το έλεγε, βεβαίως, όχι για να δικαιολογήσει τα άδεια καθίσματα, αλλά για να διακωμωδήσει τους συναδέλφους του που απέδιδαν πάντα την αποτυχία σε εξωτερικούς παράγοντες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή