Η άγνωστη «kolotoumba» των Βρυξελλών

Οπως δείχνει και η πρόσφατη ελληνική εμπειρία, τα δημοψηφίσματα κάθε άλλο παρά άγνωστα είναι στις χώρες-μέλη της ΕΕ. Η διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στο μοναδικό υπόδειγμα και στα άλλα ευρωπαϊκά, έχει να κάνει με τη… λεπτομέρεια ότι στις άλλες χώρες τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων γίνονται σεβαστά από τις κυβερνήσεις που τα διενεργούν, ενώ κάτι που είναι απολύτως ακατανόητο στον μέσο ευρωπαίο πολίτη είναι το πώς γίνεται μία κυβέρνηση να προκαλέσει ένα δημοψήφισμα, να πείσει τον λαό να υπερψηφίσει τη θέση της σε αυτό και, την επόμενη ημέρα, η ίδια να κάνει το ακριβώς αντίθετο από εκείνο που ζήτησε και που η λαϊκή εντολή επέβαλε. Διαβόητα γνωστή πλέον ανά τον κόσμο ως «kolotoumba» η στάση αυτή της κυβέρνησης Τσίπρα θα ήταν αδιανόητη σε κάθε άλλη χώρα, όπως λ.χ. στη Δανία, όταν, ήδη το 1985, ένα ημιαυτόνομο τμήμα της, η Γροιλανδία, ψήφισε με περίπου 53% την αποχώρηση από την ΕΟΚ και τη διαμόρφωση μίας ειδικής σχέσης μαζί της, προκειμένου ουσιαστικά να εξαιρεθεί από την κοινή αλιευτική πολιτική, που είναι ζωτικής σημασίας για την οικονομία της.