Στα τέλη του 2014, ο Αλέξης Τσίπρας δεν ήταν ο αγραβάτωτος πρωθυπουργός που πήγαινε ανόρεχτα στην Προεδρία να ανακοινώσει την παραίτηση της κυβέρνησής του. Το αντίθετο. Ηταν ένας αγριεμένος αντιμνημονιακός λαϊκιστής, που υποσχόταν στους πολίτες κάτι απατηλό: κατάργηση των Μνημονίων, εύκολο χρήμα αλλά, κυρίως, ανεξαρτησία από τους δανειστές και εταίρους, ουσιαστικά δηλαδή από την Ευρώπη, από την πολιτική και πολιτισμική ενότητα μακριά από την οποία η χώρα, απλώς, δεν θα μπορούσε να επιβιώσει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή