Ούτε το 1952 με τον Παπάγο, ούτε το 1964 με τον Γεώργιο Παπανδρέου, ούτε το 1974 με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ή το 1981 με τον Ανδρέα Παπανδρέου ο «πολιτικός» χάρτης της Ελλάδας είχε βαφτεί ξανά ενιαία με ένα μόνο χρώμα σε αυτή την έκταση όπως συμβαίνει σήμερα. Ολες οι παραπάνω εκλογικές αναμετρήσεις αποτελούν ορόσημα ιστορικών εκλογικών θριάμβων είτε της μίας είτε της άλλης από τις δύο μεγάλες παρατάξεις. Και δεν είναι τα μόνα: ο Ελευθέριος Βενιζέλος στις εκλογές του Νοεμβρίου 1910 είχε πετύχει πρωτοφανή εκλογική επικράτηση, με 307 από τις 362 τότε έδρες της Βουλής. Ομως σε όλες τις παραπάνω μετρήσεις δεν υπήρχαν ακόμα τέτοιου είδους εργαλεία: ούτε γίνονταν χάρτες, ούτε φυσικά τυπώνονταν έγχρωμοι στις εφημερίδες ή προβάλλονταν σε τηλεοράσεις. Αυτές οι τεχνικές αποτελούν νεωτερισμούς της δεύτερης περιόδου της Μεταπολίτευσης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή