Είναι μέρος του πολιτικού παιχνιδιού να εξωραΐζεται η πραγματικότητα ή αντιστοίχως να περιγράφεται με μελανά χρώματα. Είναι χρέος όμως όλων των άλλων παραγόντων της δημόσιας ζωής να υπηρετούν με τη μέγιστη δυνατή αντικειμενικότητα την αλήθεια. Ανάμεσα σε αυτούς τους παράγοντες, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά σε κάθε χώρα, κατέχει ξεχωριστή θέση ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας.

Εχει θεσμική υποχρέωση ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος να περιγράψει την αλήθεια των αριθμών και να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου όταν βλέπει να αυξάνονται οι πιθανότητες ενός εκτροχιασμού. Κι έχουν την πολιτική υποχρέωση τα κόμματα να αφήσουν έξω από τα πολιτικά τους παιχνίδια τις επισημάνσεις του – πολλώ δε μάλλον να θέσουν τις ανησυχίες του στο στόχαστρό τους ως δήθεν υποκινούμενες από άλλα ελατήρια.

Κάτω από αυτό το πρίσμα θα πρέπει να ιδωθεί η εκτίμηση του επικεφαλής της ΤτΕ περί μαύρης τρύπας 1,2 δισ. στον προϋπολογισμό, αλλά και περί μη επίτευξης του στόχου για πλεόνασμα στο 3,5%. Οι εκτιμήσεις αυτές υπενθυμίζουν ότι η ελληνική οικονομία ούτε σελίδα έχει αλλάξει ακόμη ούτε πολύ περισσότερο έχει θωρακιστεί. Παραμένει εύθραυστη και χωρίς δανειοδοτικά εργαλεία.

Η απερχόμενη κυβέρνηση όχι μόνο έχει κωφεύσει πολλές φορές σε ανάλογες προειδοποιήσεις, αλλά επιπλέον έχει επιτεθεί με σφοδρότητα στον διοικητή της ΤτΕ. Η επόμενη κυβέρνηση δεν θα πρέπει να ακολουθήσει τον ίδιο ολισθηρό και αντιπαραγωγικό δρόμο.