Ο Αλέξης Τσίπρας όχι απλώς αντέγραψε τον Ανδρέα Παπανδρέου. Τον ξεπατίκωσε που λέγαμε μικροί. Ομως, ως ναρκισσευόμενο και εγωκεντρικό άτομο που είναι, περιορίστηκε στην ξεπατικοτούρα των εξωτερικών στοιχείων του επικοινωνιακού ταλέντου του πρώην ηγέτη του ΠΑΣΟΚ, στη μίμηση της φωνής, των παύσεων, των χειρονομιών και των εκφράσεών του. Οχι στο «υλικό» αυτού του αόρατου νήματος που τον συνέδεε με τους ψηφοφόρους του. Οφείλεται σε αμετροέπεια του σημερινού Πρωθυπουργού; Σε υπερεκτίμηση των δικών του δυνάμεων; Σε άγνοια κινδύνου; Η Ιστορία θα δείξει – ή μπορεί και να μη δείξει. Ποιος θα νοιαστεί στο μέλλον για συνταγές εξουσίας που μπορεί, αρχικά, να εντυπωσίασαν αλλά, μακροπρόθεσμα, αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ