Το άσυλο στους χώρους των πανεπιστημίων είναι ένα από τα πλέον πολυσυζητημένα ζητήματα στην Ελλάδα. Πρόκειται για μια μεταπολιτευτική πρόβλεψη στο πλαίσιο των γενικότερων πολιτικών πρωτοβουλιών για την εμπέδωση και την εμβάθυνση της δημοκρατίας σε μια χώρα που είχε βγει από στρατιωτική δικτατορία. Το σοκ και ο συμβολισμός άλλωστε του Πολυτεχνείου παραμένουν ακόμη ζωντανά στη μνήμη των πολιτών. Η Ελλάδα έχει όμως πάψει προ δεκαετιών να αποτελεί μια δημοκρατία σε περίοδο μετάβασης και ωρίμασης. Ηδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 η δημοκρατία είχε βαθύνει σημαντικά και είχαν δημιουργηθεί τα απαραίτητα θεσμικά αντίβαρα. Αλλωστε η ένταξη της χώρας στην ΕΕ λειτούργησε ως καταλύτης περαιτέρω εκδημοκρατισμού και σταθεροποίησης. Σε μια δημοκρατική χώρα, μέλος της ΕΕ, δεν μπορεί να διωχθεί κάποιος για τις ιδέες του. Οπότε η πρόβλεψη του ασύλου (αφορά την ελεύθερη διακίνηση ιδεών) δεν είναι απαραίτητη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή