Η έρημος με τα κάτοπτρα

«Η απόφαση να ασκήσεις κατασκοπεία ενάντια στη χώρα σου για λογαριασμό μιας άλλης χώρας γεννιέται, κατά κανόνα, από τη σύγκρουση ανάμεσα σε έναν εξωτερικό κόσμο, αντιληπτό με τη λογική, και σε έναν εσωτερικό κόσμο, που ενδέχεται να μην είναι συνειδητός στον κατάσκοπο. Ο Φίλμπι χαρακτήριζε τον εαυτό του πράκτορα εμφορούμενο από αγνή ιδεολογία, μυστικό στρατιώτη αφοσιωμένο στην υπόθεση του κομμουνισμού. Αυτό που δεν παραδέχτηκε ήταν το γεγονός ότι η επιλογή του ήταν και συνάρτηση του ναρκισσισμού του, του αισθήματος ανεπάρκειας, της πατρικής επιρροής και της τάσης του να εξαπατά τους γύρω του. Ο Εντι Τσάπμαν, ο μικροαπατεώνας που έδρασε ως διπλός κατάσκοπος κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, γνωστός ως πράκτορας ΖΙΓΚ-ΖΑΓΚ, θεωρούσε τον εαυτό του ηρωικό πατριώτη (πράγμα που ήταν), αλλά δεν έπαυε να είναι άπληστος, καιροσκόπος και άστατος, εξού και το κωδικό του όνομα. Ο Ολεγκ Πενκόφσκι, ο ρώσος κατάσκοπος που διοχέτευσε στη Δύση καίριες πληροφορίες κατά τη διάρκεια της Κρίσης των Πυραύλων της Κούβας, είχε σκοπό να εμποδίσει έναν πυρηνικό πόλεμο, αλλά συγχρόνως ήθελε να του φέρνουν στο δωμάτιο του λονδρέζικου ξενοδοχείου του πόρνες και σοκολατάκια ενώ απαιτούσε να συναντήσει την ίδια τη βασίλισσα».