Οι τζαμπατζήδες της εκλόγιμης θέσης

Τέσσερις οι κάλπες που ψηφίσαμε στις 26 Mαΐου, συν δυο στις 2 Ιουνίου, το όλον έξι μέχρι στιγμής. Αν βάλουμε και κάτι παράπλευρες συνδικαλιστικές (π.χ. τις εκλογές της ΕΣΗΕΑ), μέσα σε είκοσι μέρες έχω ψηφίσει μάνι μάνι επτά φορές και στις αρχές του άλλου μήνα ετοιμάζομαι με χαρά και για την όγδοη. Η αλήθεια είναι ότι σ’ αυτόν τον μαραθώνιο δεν μπήκαμε πλαδαροί κι αγύμναστοι. Η προπονητική περίοδος είχε αρχίσει τέσσερα χρόνια νωρίτερα. Εμένα που δεν με βλέπετε έχω αποκτήσει κάτι μυς, μεγαλειωδέστερους κι απ’ αυτούς της Δαλάκα, την οποία παρεμπιπτόντως, από καιρού εις καιρόν ψηφίζω, έτσι, για να μη χάνω τη φόρμα μου. Φυσικά, προς τα τέλη της προετοιμασίας υπάρχουν πάντα και τα απρόοπτα. Οι μεταγραφές της τελευταίας στιγμής αλλοιώνουν συχνά τη φυσιογνωμία της δεκαεξάδας, προξενούν αναστάτωση στην κερκίδα και μουρμούρα στα αποδυτήρια: «κριάρια», «κρέατα», «παλτά»…