To ημερολόγιο έδειχνε 1873. Ο Ερρίκος Σλήμαν έχοντας στα χέρια του τα χρυσά κύπελλα, τα περιδέραια και τα διαδήματα, την ορειχάλκινη ασπίδα, τα χρυσά σκουλαρίκια, τα δακτυλίδια, τις πόρπες και τα ειδώλια που έχει φέρει στο φως λίγους μήνες μόλις πριν από τον λόφο του Χισαρλίκ – εκεί όπου το ομηρικό έπος θέλει να βρίσκεται το θρυλικό Ιλιον, η Τροία – φτάνει στο Βρετανικό Μουσείο. Στόχος του είναι να πουλήσει τον θησαυρό προς 50.000 στερλίνες, ποσό που θα αντιστοιχούσε σήμερα σε 5 εκατ. στερλίνες. Πριν είχε προσπαθήσει να τον δωρίσει στην Ελλάδα με αντάλλαγμα τη δημιουργία ενός μουσείου που θα έφερε το όνομά του, προσπάθεια που έπεσε στο κενό. Το Διοικητικό Συμβούλιο του μουσείου βρίσκει το κόστος ιδιαιτέρως υψηλό και αρνείται την προσφορά του γερμανού επιχειρηματία και ερασιτέχνη αρχαιολόγου. Η γνωριμία του δε με τον πρωθυπουργό της χώρας Ουίλιαμ Γκλάνστοουν δεν θα αποβεί χρήσιμη, καθώς και εκείνος θα θεωρήσει υπερβολικό το ποσό που ζητούσε ο ανασκαφέας.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ