Ο τρόπος με τον οποίο ξανασυζητάμε την ένταση στις σχέσεις Κύπρου – Τουρκίας περιέχει τα συνήθη υλικά. Περιέχει εθνική φόρτιση, που υποδεικνύει πάθος και αγωνία για τα ασφαλώς απαράγραπτα δίκαια της ελληνοκυπριακής και, κατ’ επέκταση, της ελληνικής πλευράς. Αγωνία για την προκλητική προσπάθεια των Τούρκων να εκβιάσουν έξοδο στη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Και χρήση της γνωστής ρητορικής που έχει μετατραπεί σε πολιτικό και δημοσιογραφικό κλισέ: τα Κατεχόμενα είναι «ψευδοκράτος» και ο Ερσίν Τατάρ είναι ο ψευδοπρωθυπουργός του. Αλλά στο μεταξύ, όσο η ελληνική και η ελληνοκυπριακή πλευρά φορτίζει με εθνικό βάρος τις λέξεις, το χάσμα ανάμεσα στις δύο κοινότητες βαθαίνει – με την Τουρκία που έχει εγκαταστήσει χιλιάδες εποίκους πραγματικά ωφελημένη, να κινδυνεύει να βάλει ακόμα περισσότερο πόδι στην Κύπρο, συμβάλλοντας στην εμβάθυνση της διχοτόμησης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή