Η αναφορά που κατέθεσε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες σχετικά με καταγγελίες που αφορούν παράνομες, άτυπες και βίαιες επαναπροωθήσεις προσφύγων, κυρίως τούρκων πολιτών, από την περιοχή του Εβρου, αφήνει μια πολύ πικρή γεύση. Το κόμμα που κυβερνά σήμερα είχε κάνει άλλοτε σημαία του την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κατήγγελλε νυχθημερόν τις συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων και απαιτούσε την παροχή κάθε βοήθειας στους αιτούντες άσυλο.

Είναι δυνατόν το ίδιο κόμμα σήμερα όχι απλώς να κλείνει την πόρτα στους ικέτες, αλλά να τους στέλνει πίσω στην κόλαση; Είναι δυνατόν οι οργανώσεις που συνδέονται μαζί του και οι δημοσιολογούντες που προέρχονται από τον ίδιο ιδεολογικό χώρο και κόπτονταν για τα δικαιώματα των προσφύγων τώρα να σιωπούν; Είναι δυνατόν ο κομματικός πατριωτισμός να υπερισχύει των προσωπικών ευαισθησιών και η ιδεολογική στράτευση της διασφάλισης του όποιου επιστημονικού κύρους;

Οπως φαίνεται, είναι. Η στάση αυτή από την κυβέρνηση και τους υποστηρικτές της έχει όνομα και λέγεται υποκρισία. Δεν θα έπρεπε όμως να πέσουν και άλλοι ικέτες θύματα αυτής της υποκριτικής στάσης. Οι καταγγελίες θα πρέπει να διερευνηθούν σε βάθος από τα αρμόδια όργανα της πολιτείας και να αποδοθούν ευθύνες. Τόσο επειδή καταπατήθηκαν με βάναυσο τρόπο ανθρώπινα δικαιώματα όσο και γιατί οι δράστες αυτής της βάναυσης ανομίας εξέθεσαν μια χώρα που θέλει να λέγεται κράτος δικαίου.