Στην επανασυσπείρωση του κόσμου σε επίπεδα που αντιστοιχούν σε εθνικές εκλογές στοχεύει ο ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με τον Γιώργο Σταθάκη. Στη συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» ο υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος εμφανίζεται αισιόδοξος για το εκλογικό αποτέλεσμα και τονίζει ότι το δίλημμα των εκλογών αφορά τα δυο διακριτά σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, κυρίως για την οικονομία.

Ποιο είναι το δίλημμα των εκλογών της 7ης Ιουλίου;

Μετά την οριστική έξοδο από τα Μνημόνια, το δίλημμα των εκλογών αφορά τα δύο διακριτά σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, πρωτίστως για την οικονομία. Το δικό μας σχέδιο προτάσσει την ενίσχυση της εξωστρέφειας και της καινοτομίας, αξιοποιώντας το πλούσιο ανθρώπινο κεφάλαιο. Δίνουμε έμφαση στην ανάπτυξη κλάδων υψηλής προστιθέμενης αξίας και την καλλιέργεια αλυσίδων αξίας, με ισχυρές διασυνδέσεις μεταξύ τους. Ετσι δημιουργούνται καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Ανανεώνεται η μικροεπιχειρηματικότητα και ενισχύονται οι ανταγωνιστικές μεγάλες επιχειρήσεις.

Στον αντίποδα, το σχέδιο της ΝΔ είναι η παραδοσιακή νεοφιλελεύθερη συνταγή: μείωση φόρων, περικοπή δημοσίων δαπανών, μεγάλη ευελιξία σε μισθούς και στις σχέσεις εργασίας και φυσικά σταδιακή ιδιωτικοποίηση του κοινωνικού κράτους.

Μπορεί να αποδώσει η ρητορική ότι «η ΝΔ θέλει να οδηγήσει τη χώρα σε 4ο Μνημόνιο;» και γιατί;

Η ΝΔ έχει μάλλον κακό ιστορικό τόσο στη διακυβέρνηση όσο και σε επίπεδο εξαγγελιών. Τα δημοσιονομικά δεδομένα είναι γνωστά. Οπότε τρία είναι τα ενδεχόμενα για να προκύψουν μεγάλες μειώσεις φόρων: είτε οι απώλειες στα δημόσια έσοδα θα αντισταθμιστούν με φορολόγηση σε άλλους τομείς και περικοπές στο κοινωνικό κράτος. Θα επιβαρυνθούν, δηλαδή, κάποιοι για να ελαφρυνθούν κάποιοι άλλοι. Είτε θα μειωθούν συνολικά τα δημόσια έσοδα απειλώντας με νέο δημοσιονομικό εκτροχιασμό, όπως συνέβη όταν κυβέρνησε η ΝΔ εκτός Μνημονίων – υπενθυμίζω ότι το 2009 παρέδωσαν δημοσιονομικό έλλειμμα άνω του 13%. Ή απλά δεν θα τηρήσουν τις υποσχέσεις τους, όπως συνέβη την τελευταία φορά που κυβέρνησε η ΝΔ, με τις περίφημες εξαγγελίες του Σαμαρά στο Ζάππειο.

Γιατί να σας πιστέψουν οι ψηφοφόροι ότι από εδώ και πέρα θα κοιτάξετε περισσότερο τη μεσαία τάξη;

Η δυσπιστία της μεσαίας τάξης είναι λογική. Σας θυμίζω ότι την περίοδο 2010-2014, μαζί με την οικονομία κατέρρευσαν και τα… οικονομικά του μέσου νοικοκυριού. Εμείς καταφέραμε να σταθεροποιήσουμε την κατάσταση αλλά αυτό δεν είναι αρκετό.

Οι πολίτες επιζητούν την ουσιαστική ανάκαμψη των εισοδημάτων τους. Για να γίνει αυτή εφικτό, χρειάζονται μεταρρυθμίσεις και χρηματοδότηση. Εγιναν πολλά ήδη, χρειάζονται και άλλα. Αυτό κάναμε με τον νέο Αναπτυξιακό Νόμο, τις προτεραιότητες στο ΕΣΠΑ, τα προγράμματα για την υποστήριξη νέων επιστημόνων και των καινοτόμων επιχειρήσεων, και την πρόσφατη ίδρυση της Αναπτυξιακής Τράπεζας. Ολα αυτά είναι αποκλειστικά προσανατολισμένα στη μικρομεσαία και νεανική επιχειρηματικότητα. Το παράδειγμα του Αναπτυξιακού Νόμου είναι χαρακτηριστικό. Στον προηγούμενο Αναπτυξιακό, μέχρι το 2014, ελάχιστες εταιρείες απορρόφησαν το 70% των δημόσιων πόρων σε επενδύσεις σε πεντάστερα ξενοδοχεία και αιολικά πάρκα, πριν παγώσουν οι πόροι από την Κομισιόν για λόγους διαφθοράς. Ο νέος Αναπτυξιακός, του 2015, εξαίρεσε και τις δύο κατηγορίες και έστρεψε όλους τους πόρους σε μικρομεσαίες παραγωγικές και καινοτόμες δραστηριότητες. Και αυτό απέδωσε, με δεκάδες επιχειρήσεις να προχωρούν. Μαζί με τις ρεαλιστικές φοροελαφρύνσεις, οι οποίες θα αξιοποιήσουν τον δημοσιονομικό χώρο που δημιουργεί η ανάπτυξη, δίνει σαφές στίγμα της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ.

Ιστορικά δεν έχει γυρίσει ποτέ μια τόσο μεγάλη διαφορά, όπως αυτή των ευρωεκλογών. Γιατί πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει τώρα;

Εχει δημιουργηθεί μια μεγάλη δεξαμενή ψηφοφόρων που απομακρύνθηκαν μεν από τον ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσα στο 2015 και το 2019, αλλά δεν του γύρισαν οριστικά την πλάτη επιλέγοντας για παράδειγμα άλλα μεγάλα κόμματα. Επέλεξαν να απέχουν ή να δώσουν το πρωτοφανές 20% σε μικρές ομάδες και κόμματα εκτός Ευρωκοινοβουλίου. Συνεπώς η μάχη μας στις εθνικές εκλογές είναι επικεντρωμένη στην επανασυσπείρωση του κόσμου σε επίπεδα που αντιστοιχούν σε εθνικές εκλογές, και η μάχη αυτή αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά.

Ποιο είναι το «κρυφό» πρόγραμμα, όπως λέτε, του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ΝΔ που θα τρομάξει τους ψηφοφόρους;

Η ΝΔ, ιδίως μετά τη νίκη της στις ευρωεκλογές, επιλέγει μια στρατηγική που θυμίζει τη «δημιουργική ασάφεια» του Βαρουφάκη. Για παράδειγμα, μιλάνε για ιδιωτική ασφάλιση, αλλά δεν μας εξηγούν ποια από τα σημερινά ασφαλιστικά ταμεία θα χρησιμοποιήσουν ως βάση για να αναπτυχθεί ο περίφημος δεύτερος ή τρίτος πυλώνας. Λένε ότι θα υιοθετήσουν την πολιτική του «1/5» συνολικά για τις θέσεις στο Δημόσιο και παράλληλα θα ενισχύσουν την ασφάλεια, την Παιδεία και την Υγεία, αλλά δεν μας εξηγούν πώς θα ενισχυθούν αυτοί οι τομείς χωρίς να αποδυναμωθούν μαζικά άλλοι. Μιλάνε για θαρραλέες ιδιωτικοποιήσεις, αλλά δεν τις κατονομάζουν. Χθες μάθαμε από τον κ. Μητσοτάκη ότι τελικά οι φοροελαφρύνσεις δεν θα γίνουν το 2019, καθώς τα μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισε και η ΝΔ κατέλαβαν τον δημοσιονομικό χώρο, αλλά από το 2020 και μετά από διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους. Ας αφήσουν τη δημιουργική ασάφεια και ας μιλήσουν για το πρόγραμμά τους.

Ποιος είναι ο βασικός λόγος να ψηφίσουν οι πολίτες πάλι ΣΥΡΙΖΑ;

Με την επιτυχημένη έξοδο από την περίοδο των Μνημονίων και την επιστροφή στις αγορές, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποκτήσει ένα σαφές κυβερνητικό «βιογραφικό»: είναι το κόμμα που εγγυάται τη σταθερότητα και την ανάπτυξη της οικονομίας. Εχει καθαρό στίγμα στα δικαιώματα της εργασίας και τους μισθούς, στο κοινωνικό κράτος, την εξωτερική πολιτική και τα ατομικά δικαιώματα.

Μήπως κουράσατε και κουραστήκατε μόλις σε μια τετραετία και πλέον δεν είστε, όπως το 2015, ελκυστικοί ως κόμμα;

Δύσκολα πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να θεωρηθεί παρένθεση – το αντίθετο: παρά την αναπόφευκτη δοκιμασία μιας δύσκολης διακυβέρνησης τεσσεράμισι χρόνων, τεκμαίρεται ότι ήρθε για να μείνει. Στις 7 Ιουλίου, με τα διλήμματα πλέον ξεκάθαρα, πιστεύουμε ότι και πάλι εκατομμύρια ψηφοφόροι θα είναι πιστοί στο ραντεβού στην κάλπη με τον ΣΥΡΙΖΑ.