Είναι ένας από τους ανερχόμενους συγγραφείς της νέας λατινοαμερικανικής σχολής με καταγωγή από την Κόστα Ρίκα και έδρα στο Κέιμπριτζ. Το πρώτο του μυθιστόρημα, που μεταφράστηκε εξαιρετικά στα ελληνικά από την Αγγελική Βασιλάκου, έχει τίτλο: «Ο συνταγματάρχης δεν έχει πού να κλάψει» (εκδ. Καστανιώτης). Πρόκειται για ένα καλειδοσκοπικό κείμενο που εισέρχεται στο μοναχικό σύμπαν ενός από τους επιφανέστερους αιρετικούς του 20ού αιώνα, του μαθηματικού Αλεξάντερ Γκρότεντικ. Αυτή η κιβωτός γνώσης επεκτείνεται σε όλα τα μεγάλα γεγονότα που σημάδεψαν την πρόσφατη ιστορία. Με αφαιρετική γραφή και έντονο το στοιχείο της αλληγορίας ο Φονσέκα καταθέτει ένα πυκνό κείμενο λογοτεχνικής μέθεξης, επηρεασμένος από τους Μπόρχες, Περέκ και Ντισάν. Στη συνέντευξη που ακολουθεί ο συγγραφέας μάς μιλά για τις αφηγηματικές μεθόδους του και το κολάζ του σημερινού μας κόσμου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή