Τα όρια στη σχέση Ενωσης – Τουρκίας

Η Ευρωπαϊκή Ενωση (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο) υιοθέτησε ομολογουμένως μια αυστηρή θέση απέναντι στην Τουρκία σε υποστήριξη της Κύπρου στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της οποίας παρανόμως δραστηριοποιείται η Τουρκία διεξάγοντας γεωτρήσεις για την ανεύρεση φυσικού αερίου, κλπ. Πέραν της λεκτικής καταδίκης η Ενωση εξετάζει το ενδεχόμενο να λάβει μέτρα ενάντια στην Τουρκία και μάλιστα «στοχευμένα μέτρα» (targeted measures), μια φράση που συνήθως υπονοεί κυρώσεις οικονομικού ή πολιτικού χαρακτήρα. Θα υιοθετήσει όμως η Ενωση όντως κυρώσεις ενάντια στην Τουρκία; Η εκτίμησή μου είναι ότι μάλλον είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο, να υιοθετηθούν δηλαδή ουσιαστικές κυρώσεις που θα πονέσουν την Τουρκία, πολύ περισσότερο που η υιοθέτησή τους σε πρώτη φάση απαιτεί ομοφωνία στο Συμβούλιο. Και εδώ θα πρέπει να καταλάβουμε τα όρια και την περιπλοκότητα στη σχέση Ευωπαϊκής Ενωσης – Τουρκίας. Και τα όρια αυτά φωτίζονται από τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων (GAC) της ΕΕ στα οποία αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «επιβεβαιώνεται η υψηλή σημασία που η Ενωση αποδίδει στη σχέση της με την Τουρκία, ένας εταίρος-κλειδί» (key partner).  Και η «υψηλή σημασία» της σχέσης υπογραμμίζεται μεταξύ άλλων από το γεγονός ότι η Τουρκία φιλοξενεί στο έδαφός της 4 εκατ. πρόσφυγες και μετανάστες που σχεδόν όλοι τους θέλουν να περάσουν στις χώρες μέλη της Ενωσης (μέσω Ελλάδας κατά κανόνα).