Η σημασία της οστικής υγείας

Το μικροπεριβάλλον των οστών είναι ιδιαίτερα ευνοϊκό για τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων από τον προστάτη. Τα οστά αποτελούν την κυριότερη θέση μετάστασης σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη με την ανάπτυξη οστεοβλαστικών μεταστάσεων. Σε αυτό το πλαίσιο, ιδιαίτερη σημασία δίνεται στην προφύλαξη από την εμφάνιση σκελετικών συμβαμάτων που σχετίζονται με την προσβολή των οστών και τη διαταραχή της αρχιτεκτονικής του σκελετού. Σε αυτά τα συμβάματα συμπεριλαμβάνονται τα παθολογικά κατάγματα του σκελετού, η συμπίεση του νωτιαίου μυελού και η ανάγκη χορήγησης ακτινοθεραπείας ή η χειρουργική αντιμετώπιση σε οστικές μεταστάσεις. Κλινικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι τα διφωσφωνικά και το μονοκλωνικό αντίσωμα έναντι του RANKL ντενοσουμάμπη μειώνουν την πιθανότητα της εμφάνισης σκελετικών συμβαμάτων σε ασθενείς με μεταστατικό ευνουχοάντοχο καρκίνο προστάτη. Σε ασθενείς με ορμονοευαίσθητη νόσο δεν έχουν προκύψει αντίστοιχα ασφαλή συμπεράσματα, και η κλινική μελέτη STAMPEDE δεν απέδειξε όφελος επιβίωσης. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σε αυτή την κατηγορία των ασθενών δεν πρέπει να υπάρχει φροντίδα για την οστική υγεία. Πέραν των μεταστάσεων, η ορμονοθεραπεία με τη μορφή αγωνιστών ή ανταγωνιστών LHRH και ο επαγόμενος ευνουχισμός έχει ως συνέπεια την πρόκληση οστεοπόρωσης. Επομένως, και σε αυτό το στάδιο της νόσου είναι απαραίτητη η μέτρηση της οστικής πυκνότητας και η αντίστοιχη χορήγηση αγωγής εφόσον απαιτείται. Το γεγονός αυτό επιβεβαίωσε η φάσης 3 μελέτη PEACE που ανακοινώθηκε πριν από λίγες ημέρες στο Αμερικανικό Συνέδριο Κλινικής Ογκολογίας (ASCO19). Στη μελέτη αυτή δοκιμάσθηκε η χορήγηση του συνδυασμού του νεότερου αντιανδρογόνου ενζαλουταμίδη μαζί με το ράδιο-223 σε ασθενείς με ευνουχοάντοχο καρκίνο προστάτη.