Γιατί οι αγώνες γεμίζουν από σαραντάρηδες;

Κάπως, κάπου τον έχουμε συναντήσει όλοι αυτόν τον τύπο. Είναι εκείνος που μπαίνει στο γυμναστήριο με κοστούμι και βγαίνει με ξεχειλωμένη φόρμα, στάζοντας από τον ιδρώτα αφού έχει «βασανίσει» για πολλή ώρα τον διάδρομο. Στον δρόμο, τον αναγνωρίζεις από τα μαλλιά που γκριζάρουν και γυαλίζουν όπως πέφτει πάνω τους ο ήλιος και το αγέρωχο βλέμμα ενώ τρέχει μεταξύ πεζοδρομίου και ασφάλτου. Στον δε αγώνα, είναι αυτός ο «παππούς» που ενώ δεν σου γεμίζει το μάτι, σε προσπερνάει με άνεση τη στιγμή που η κούραση σε καταβάλλει και η πλάτη του σου τσακίζει την αυτοπεποίθηση. Είναι αυτός ο άνδρας, θολωμένος από την κρίση μέσης ηλικίας, που έχει βαλθεί να γίνει ο υπεραθλητής, ο υπερδρομέας.