Πριν από λίγες εβδομάδες βρέθηκα, τις μικρές ώρες μετά τα μεσάνυχτα, στο Γενικό Κρατικό. Για παρέα και συμπαράσταση σε έναν στενό φίλο που είχε συνοδεύσει στο εφημερεύον νοσοκομείο κάποιον δικό του άνθρωπο. Δεν χρειάζεται να περιγράψω το τι γινόταν εκεί μέσα αν και το πιο παραστατικό ρεπορτάζ δύσκολα αποδίδει, σε όλες τις διαστάσεις της, την πραγματικότητα που βιώνεις επί τόπου (μέχρι και σακούλα με νεκρό πάνω σε φορείο πέρασε, κάποια στιγμή, από δίπλα μας).

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή