Μπορεί ο ήχος από τα τζιτζίκια να ακούγεται πιο δυνατά από τον λόγο των πολιτικών, σ’ αυτήν την παράξενη, sotto voce προεκλογική περίοδο. Μπορεί να τις πήραμε τόσο σοβαρά, ως κανονικές εθνικές εκλογές, τις ευρωεκλογές του Μαΐου, ώστε τώρα οι εκλογές του Ιουλίου να μοιάζουν με βαρετή επανάληψη. Μπορεί, ακόμη, μια χώρα κουρασμένη από τη φοβερή δεκαετία που έζησε, αφού υποχρεώθηκε να καταναλώσει υπερβολικές δόσεις πολωμένου, φανατικού λόγου, σε υψηλά ντεσιμπέλ, τις μέρες των ευρωεκλογών, να μην αντέχει τώρα τίποτε πάνω από το επίπεδο του ψιθύρου. Μα, παρ’ όλα αυτά, οι χαμηλόφωνες εκλογές της άλλης Κυριακής, είναι από εκείνες που, στη γλώσσα μιας άλλης εποχής, θα ονομάζονταν «σταυρικές».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ