Το τέχνασμα μέσα στο σκοτάδι

«Καλύτερη φύλαξη συνόρων, ταχεία διαδικασία εξέτασης των αιτημάτων ασύλου, καλύτερες συνθήκες φιλοξενίας, διαφάνεια στη διαχείριση των κονδυλίων…». Αυτά είναι μερικά που διατυπώνουν, ως λύση του Προσφυγικού, πολιτευτές της Νέας Δημοκρατίας. Εχουν ξεπεραστεί βέβαια από την πραγματικότητα και κανενός είδους καθαρολογία δεν αρκεί να πείσει πολιτικό ακροατήριο, έστω προς στιγμήν, έστω και προεκλογικά. Το θέμα βέβαια δεν είναι οι απεικονίσεις ρεπορταζιακού τύπου από πολιτικούς, η αναπαραγωγή στερεοτύπων, ούτε βέβαια οι προεκλογικές διηγήσεις σεναρίων με happy end από επίδοξους, όσο η άτυπη και σκοτεινή πλευρά του προβλήματος: οι παραβιάσεις, οι διαφυγές, οι ντόπιοι και τούρκοι συνεργάτες των διακινητών, οι απίστευτες ροές που με το καθεστώς ακινησίας και μη μετακίνησης που επιβάλλει η προβληματική συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας υπερκαλύπτουν και τους ρυθμούς εξέτασης ασύλου και κάθε μορφή πειθαρχίας και δημιουργούν μια φρίκη διαμονής.