Ξεκινάω με ένα προσωπικό μάθημα. Οταν πριν από χρόνια παιζόταν με τεράστια επιτυχία το έργο «Κόκκινα φανάρια» πρώτα στο θέατρο, πριν από το σινεμά, και είχε φτάσει τις χίλιες παραστάσεις, έργο ενός άγνωστου τότε συγγραφέα, νομίζω γεωπόνου στο υπουργείο Γεωργίας, είχε αναστατώσει τους γνωστούς έλληνες συγγραφείς που το πολύ να γιόρταζαν τις 200 παραστάσεις μιας σκηνικής επιτυχίας. Νέος τότε κριτικός έγραφα σχόλια στον «Ταχυδρόμο», του οποίου διευθυντής ήταν ο Γεώργιος Ρούσσος, ο οποίος είχε σαρώσει με τη «Θεοδώρα τη Μεγάλη» που ως γνωστόν ξεκίνησε ως Τσιγγάνα στα πανηγύρια της Πόλης. Ο Ρούσσος λοιπόν είπε πως η κοσμοσυρροή στα «Φανάρια» οφειλόταν στην πάγια απορία των γυναικών τι γίνεται τα πορνεία! Αλλά οι γυναίκες του καιρού για κάλυμμα παρέσυραν στο θέατρο και τους άντρες τους και έτσι ο αριθμός των θεατών πολλαπλασιάστηκε.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ