Ερχονται δύσκολες μέρες για τα συστημικά κόμματα

Πριν από μερικές μέρες η ΕΛΣΤΑΤ κοινοποίησε τα συγκριτικά ποσοστά φτωχοποίησης της ελληνικής κοινωνίας (κάτι που ονομάζει «υλική στέρηση»). Τη περίοδο 2015-18, περίοδο Μνημονίου ΣΥΡΙΖΑ, το ποσοστό κυμάνθηκε στο 20,4%, ενώ την περίοδο των δύο προηγούμενων Μνημονίων, όπου η χώρα κυβερνήθηκε από τεχνοκρατικές κυβερνήσεις και συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, το ποσοστό κυμάνθηκε στο 19,1%. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει απλά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ηττηθεί πανηγυρικά στις κάλπες της 7ης Ιουλίου, διότι η μέση ελληνική οικογένεια φτώχυνε περισσότερο. Θα είναι καλύτερα με τη ΝΔ; Οχι. Η ΝΔ θα εφαρμόσει όλες τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας για παραγωγή πρωτογενών πλεονασμάτων, θα εντείνει το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων, θα εντείνει τις απολύσεις στο Δημόσιο και θα βαθύνει το καθεστώς μεσαίωνα στις εργασιακές σχέσεις που επέβαλλαν τα Μνημόνια. Κοντολογίς, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ αρχίζουν να τσιμεντάρουν ένα νέο μπλοκ κυβερνητικής υπαλλακτικής εξουσίας, ένα νέο φραγμό στη πρόσβαση και προβολή των λαϊκών συμφερόντων στα κέντρα εξουσίας του κράτους με στόχο την επιβολή ενός προγράμματος διαρκούς λιτότητας. Πρόκειται, δηλαδή, για μια σχετική παγιοποίηση ενός νέου δικομματισμού με άξονα μια παθογενή και ξεχαρβαλωμένη κρατική μηχανή η οποία αποτυπώνει και παγιώνει την ίδια τη γραφειοκρατική και ταξική υλικότητα των κομμάτων αυτών ως κρατικά – συστημικά κόμματα. Ωστόσο, η 8η Ιουλίου θα φέρει τα κόμματα αυτά ενώπιον τριών μεγάλων προβλημάτων τα οποία, λίγο ως πολύ, ήδη βιώνονται.